ΤΟΥ ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ένας από τους τελευταίους της ηρωικής και άτυχης γενιάς... Είχε όμως πλήρη επίγνωση τόσο της σημαντικής εποχής που έζησε, όσο και των αδιεξόδων που δημιούργησαν στη γενιά του οι διεθνείς εξελίξεις, τα κυνικά συμφέροντα και οι εθελουδουλείες όσων ηγήθηκαν τότε των συγκρούσεων...
Η τρομερή εποχή που έζησε (μόλις 20 χρόνια από το τέλος της Μικρασιατικής Τραγωδίας) διάλυσε επί της ουσίας και τις προσφυγικές κοινότητες που μόλις είχαν αναλάβει. Η πολιτική σύγκρουση και η κοινωνική ένταση έφεραν στο προσκήνιο νέες προτεραιότητες.
Ενώ στη Μακεδονία οι προσφυγικές κοινότητες διαλύθηκαν μέσα από ένα τρομακτικό εμφύλιο που ξεκίνησε από την περίοδο της Κατοχής....
Μόνο μετά την Μεταπολίτευση του 1974 κατάφεραν να ξανασυγκροτηθούν. Και μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1980 να διατυπώσουν τον δικό τους αυτόνομο λόγο που οδήγησε στις αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας...
Ο Μανώλης Γλέζος επέλεξε έως το τέλος της ζωής του το δρόμο της αυτοχειραφέτησης... Και ακριβώς αυτό τον δρόμο επέλεξαν και όσοι ηγήθηκαν του προσφυγικού κινήματος και κατάφεραν να πετύχουν τις πρώτες σημαντικές νίκες.
Είχαμε την τύχη να έχουμε τον Μανόλη Γλέζο κοντά μας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Κηφισιάς, στο Στρογγυλό Τραπέζι που διοργανώσαμε για τον Εμφύλιο την 1η Δεκεμβρίου του 2009. Συμμετείχαν δύο τότε αντίπαλοι που πολέμησαν μεταξύ τους στις μάχες των Δεκεμβριανών του 1944. Ο Μανώλης ΓΛΕΖΟΣ, που εκπροσωπούσε το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και ο Θεόδωρος ΣΑΡΟΣ απ' την πλευρά του ΕΔΕΣ...
Ήταν μια συνάντηση όπου αποδείχθηκε ότι η τραγική εκείνη γενιά ξεπέρασε τις πληγές και τις πικρίες και συμφώνησε στο γεγονός ότι η υπέρβαση των ιστορικών τραυμάτων και η πλήρης συμφιλίωση είναι ανάγκη για να αντιμετωπίσει η Ελλάδα τις νέες προκλήσεις.
Ήταν μια ουσιαστική - και πολύ συγκινητική- συνάντηση...
Στη φωτογραφία συζητώ με τον Μανώλη Γλέζο για την αναθεώρηση της Δίκης των Εξ που προκάλεσε ο συμπατριώτης του από την Απείρανθο της Νάξου Μ. Πρωτοπαπαδάκης. Μιας διαδικασίας αναθεώρησης που βρισκόταν τότε (2009) σε πλήρη εξέλιξη...
