Μουσικό χειρόγραφο του Μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα του 1750, στον Πόντο, που υπογράφει ως κτήτορας ο Θεοφάνης Περιστερεώτης, πωλήθηκε σε πλειστηριασμό σε οίκο του Λονδίνου, όταν ενδιαφερόμενος πλειοδότησε σε τιμή 10 φορές περισσότερο από την τιμή που εκτίμησε ο οίκος.
Την πληροφορία για τον πλειστηριασμό είχε και το σωματείο «Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα» και με πρωτοβουλία του προέδρου Θεοδόσιου Κυριακίδη και της διοίκησης συγκεντρώθηκε από φίλους του Ιδρύματος ποσό τετραπλάσιο από την αρχική τιμή πώλησης, προκειμένου να επανέλθει και πάλι στους φυσικούς ιδιοκτήτες τους.
Εάν και ο πρόεδρος του σωματείου Θεοδόσιος Κυριακίδης, προσέφερε διπλάσια χρήματα από όσα υπολόγιζε να δαπανήσει, τελικώς η τιμή του χειρογράφου εκτοξεύθηκε 10 φορές περισσότερη από την πρόβλεψη του οίκου.
Και τίθεται πλέον ένα ζήτημα. Είναι δυνατόν αυτά τα ιστορικά κειμήλια, τα οποία έχουν κλαπεί, να καταλήγουν σε ιδιώτες επειδή έχουν χρήματα, και να μην επιστρέφουν στο ιστορικό μοναστήρι, το οποίο αποτελεί τη συνέχεια της ιστορικής κληρονομιάς;
Το θέμα έφερε στη δημοσιότητα με ανάρτησή του στο fb ο πρόεδρος του σωματείου «Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα» Θεοδόσιος Κυριακίδης, έκανε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Σήμερα δεν είναι μια καλή μέρα για μας, για τον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα. Εντοπίσαμε μετά από υπόδειξη ένα μουσικό χειρόγραφο του μοναστηριού του 1750 που ως κτήτορας υπογράφει ο Θεοφάνης Περιστεριώτης.
Ο Θεοφάνης στις Βιογραφίες Λογίων του Επαμεινώνδα Κυριακίδη αναφέρεται ότι καταγόταν από το Ρίζαιο, ήταν μορφωμένος και γνώστης της μουσικής. Άφησε πολλά ενυπόγραφα μουσικά βιβλία ένα εκ των οποίων και αυτό για το οποίο γράφω.
Αν δεχτούμε τις μετριοπαθείς πληροφορίες η βιβλιοθήκη της Μονής του Περιστερεώτα περιλάμβανε 4.000 χειρόγραφα ενώ κατά τον Κιαγχίδη 7.500.
Το χειρόγραφο βρισκόταν σε πλειστηριασμό σε οίκο του Λονδίνου. Ειδοποιήσαμε τέσσερις καλούς φίλους του Ιδρύματος μας που πάντα στέκονται δίπλα μας σε τέτοιες περιπτώσεις και κατέθεσαν τα πρώτα χρήματα για την απόκτηση του.
Κατά τη διάρκεια της δημοπρασίας η τιμή του χειρογράφου εκτοξεύτηκε 10 φορές πάνω από την πρόβλεψη του οίκου και ενώ και εγώ ως πρόεδρος διπλασίασα τα χρήματα που υπολογίζαμε να δαπανήσουμε για να το αποκτήσουμε τελικά δεν το καταφέραμε. Κάποιος που εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον και προφανώς είχε περισσότερα χρήματα πλειοδότησε και το πήρε.
Λυπάμαι όχι μόνο γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε ξανά την κλεμμένη περιουσία μας, αλλά και διότι δεν υπάρχουν στα σοβαρά ζητήματα συνασπισμένες δυνάμεις που θα συντονίζονται για την επίτευξη μεγάλων σκοπών όπως ο σημερινός. Λυπάμαι πραγματικά για τη σημερινή απώλεια και για την κατάντια μας...».
