ΤΟΥ ΦΟΡΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ
Ένας γνήσιος μουσικός της ποντιακής παράδοσης, ο Γιάννης Αραματανίδης (Αραματάν’ς) αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης του αγγείου και της φλογέρας, δεν βρίσκεται πια μαζί μας. Πέθανε την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025, και η ψυχή του «ταξιδεύει» στα Παρχάρια της Ματσούκας της Τραπεζούντας που τόσο ύμνησε και αγάπησε.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2025, στις 12 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα Κομνηνά Εορδαίας του νομού Κοζάνης, και η ταφή του στα νεκροταφία του χωριού.
Ο Γιάννης Αραματανίδης, γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1944 στο χωριό Κομνηνά (Ούτσενα) Εορδαίας και ως αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης του αγγείου, έπαιζε στα ηχοχρώματα της Ματσούκας του Πόντου, ένας γνήσιος παραδοσιακός μουσικός, τον οποίο είχαν προσκαλέσει Έλληνες Πόντιοι μετανάστες και έπαιξε στη Γερμανία, την Ευρώπη, την Αμερική και τον Καναδά.
Ο Γιάννης Αμαρατανίδης, παντρεύτηκε την Δέσποινα Παταρίδου και απέκτησαν τρία παιδιά. Μάλιστα ο γιος του Χρήστος Αραματανίδης, συνεζίει την παράδοση του πατέρας του και είναι οργανοπαίκτης και ο ίδιος στο αγγείο και στη φλογάρα.
Ως μουσικός συνεργάστηκε με αρεκτούς καλλιτέχνες ποντιακής καταγωγής και συμμετείχε σε διάφορες δισκογραφικές παραγωγές, όπως το 2016 και «Θεέ μ’ σο Μέρωμαν Απάν» το 2015 «Τη Εγάπ’’ς το Φως» το 2016.
Συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς Πόντιους καλλιτέχνες και συμμετείχε σε δισκογραφικές παραγωγές, συμβάλλοντας στην καταγραφή και διάδοση των παραδοσιακών ποντιακών σκοπών.
Μάλιστα για την προσφορά του στην ποντιακή μουσική παράδοση, ο Γιάννης Αραματανίδης, προσκλήθηκε στα 30χρονα της Ποντιακής Ένωσης Στουτγάρδης και Περιχώρων «Η Ρωμανία» στις 29 Φεβρουαρίου 2020 και τιμήθηκε για την προσφορά του στη διατήρηση και διάδωση της ποντιακής μουσικής.
Στη φωτογραφία ο Γιάννης Αραματανίδης, τιμάται από την Ποντιακή Ένωση Στουτγάρδης και Περιχώρων «Η Ρωμανία» από τον τότε πρόεδρο της Ένωσης Δημήτρη Παπαγερίδη (φωτογραφία Φόρης Πεταλίδης, εφημερίδα ΕύΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ)
Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Γιάννη Αραματανίδη (Αραματάνς), άνθρωποι που τον γνώρισαν και γαλουχήθηκαν από το παίξιμό του, εξέφρασαν την θλίψη τους για τον χαμό του.
Σοφία Παπάζογλου, τραγουδίστρια
Προ ολίγου πληροφορήθηκα πως έφυγε απ' τη ζωή ο Γιάννης Αραματανίδης, ο Αραματάν'ς, όπως τον ξέρουν οι Πόντιοι....
Ο Γιάννης έπαιζε τουλούμ και φλογέρες μοναδικά, ξεσηκωτικά, συγκινητικά και ήταν αυτοδίδακτος. Τον θεωρώ αξεπέραστο γιατί ο ίδιος δημιουργούσε μια μουσική πηγαία κατευθείαν απ' τα παρχάρια της Ματσούκας ερχόμενη. Ένα σχολείο μόνος του. Θυμάμαι πως το αγαπημένο του στιχάκι ήταν Ναηλί εμέν ντο έπαθα κι άλλα πρεπ να θανάω το ταπιέτ' ς απ' εμπροστά έπρεπε να μαθάνω.
Καλό ταξίδι Γιάννε,
Υ.Γ. στη φωτογραφία είμαστε στον Ξενιτέα νομίζω το 1991
Χαράλαμπος Κοτίδης, δρ. ιατρικής, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης,
Να σαν εσεν Αραματαν! Το όνομα σ' καμίαν κι θα 'νασπαλκεται. Κατέκτησες την υστεροφημια με το εργο και τον βιο σου.
Ενταμαν με τον Σιμουλ αναμορφωτες της ποντιακής μας παράδοσης εξυψωσες το ηχόχρωμα της Ματσουκας και το ταξίδεψες στα πέρατα του κόσμου. Θα παιζνε ατωρα ενταμα φιλιτικον μικριτικον από ψηλά....
Ατο που θυμούμαι κι άλλο πολλά εν ντο όντες επέρασα σην Ιατρικη όσον ντε χαρεν ο κυρης μ' ατοσον εχαρες και εσύ. Και υστερνα καθαν χρόνο ανελλιπώς σο χορό των φοιτητών πάντα παρών.
Ρωμανία τηλεοπτικές παραγωγές
Έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Αραματανίδης, ευρύτερα γνωστός ως «Αραματάντ’ς», ένας από τους τελευταίους παραδοσιακούς μουσικούς που διέσωζαν την τέχνη του αγγείου και της φλογέρας στην Ποντιακή μουσική.
Ο Γιάννης Αραματανίδης γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1944 στα Ούτσενα (Κομνηνά), ένα χωριό με έντονο ποντιακό στοιχείο. Ήταν αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης του αγγείου, ξεκινώντας να ασχολείται με το όργανο από πολύ μικρή ηλικία. Κατά τη διάρκεια της πορείας του, συνεργάστηκε με σημαντικούς εκπροσώπους της ποντιακής παράδοσης και συνέβαλε ουσιαστικά στη διάδοση της μουσικής κληρονομιάς του Πόντου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Με το αγγείο του, ταξίδεψε τη μοναδική αυτή μουσική παράδοση στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στη σύγχρονη ιστορία της Ποντιακής μουσικής.
Την παράδοση συνεχίζει ο γιος του, Χρήστος Αραματανίδης, ο οποίος ακολουθεί τα βήματά του, κρατώντας ζωντανό το άκουσμα του αγγείου και της φλογέρας.
Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της παραδοσιακής μουσικής, όμως το έργο και το μεράκι του θα συνεχίσουν να εμπνέουν τις επόμενες γενιές.
