Έκθεση ζωγραφικής της Σοφίας Αμπερίδου, με τίτλο «Πατριδογνωσία του Πόντου – Η Ρωμιοσύνη της Ανατολής» διοργανώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Ποντίων Ντύσσελντορφ και Περιχώρων «Ο ΞΕΝΙΤΕΑΣ», υπό την Αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, την Αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Ντύσσελντορφ και την αιγίδα του δημάρχου της πόλης Stephan Keller.
Η Σοφία Αμπερίδου, έπειτα από πρόσκληση του συλλόγου Ελλήνων Ποντίων Ντύσσελντορφ και Περιχώρων «Ο ΞΕΝΙΤΕΑΣ», ταξιδεύει στη Γερμανία και εκθέτει για πρώτη φορά το έργο της στο Stadtmuseum Düsseldorf (Μουσείο πόλης Ντύσσελντορφ), με την προσδοκία οι καρδιές των Ελλήνων της Διασποράς, να συναντήσουν μέσα από το «βλέμμα της ζωγράφου» κομμάτια της ιστορίας των προγόνων.
Η σημαντική Ελληνίδα εικαστικός και ιστορικός ελληνικού πολιτισμού, μέσα από τα έργα της, τα οποία χρονολογούνται από τα νεανικά της χρόνια ως τις μέρες μας, αποτυπώνει γεγονότα και πρόσωπα ιστορικά, ηρωικά και νοσταλγικά, που μέσα από τις ζωγραφιές μιλούν με θέρμη και συγκίνηση, φέρνοντας ολοζώντανο το παρελθόν στο παρόν.
Παρουσιάζει μια σειρά από μεγάλα και μικρά έργα, που σαν ψηφίδες συμπληρώνουν το μεγάλο μωσαϊκό της ρωμιοσύνης.
Έργα φιλοτεχνημένα με ακρυλικά, σκόνες, ακουαρέλες και χαρακτικά συνιστούν «μικρά βιβλία» που αφηγούνται την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων της Ανατολής, αλλά και στιγμές ζωής των προγόνων που της έδωσαν την έμπνευση και την σπίθα δημιουργίας.
Ο Θεοδόσης Κυριακίδης
Αναφέρει σε κριτικό σημείωμα του ο Θεοδόσης Κυριακίδης, Διδάκτορας Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Επιστημονικός Συνεργάτης της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του ΑΠΘ. «Την πορεία της Σοφίας Αμπερίδου την παρακολουθώ αρκετά χρόνια τώρα και γνωρίζω τις ευαισθησίες της. Επηρεασμένη από τη βυζαντινή τέχνη και την αγιογραφία, μας χαρίζει έργα ενδιαφέροντα και εν πολλοίς μοναδικά τόσο στη σύλληψη, όσο και στην εκτέλεση. Η Σοφία έχει ένα δικό της διακριτό προσωπικό ύφος, τόσο έντονο που το καταλαβαίνει και μπορεί να το ξεχωρίσει ο θεατής ευθύς αμέσως. Σαν βιβλία ανοιχτά τα έργα της που μπορεί να τα διαβάσει με την ίδια ευκολία τόσο ο εξειδικευμένος γνώστης, όσο και ο μη μυημένος.
Η παλέτα της Σοφίας Αμπερίδου αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας καθώς αγκαλιάζει με την τέχνη της όλα εκείνα τα στοιχεία που μας συγκινούν στο διάβα των αιώνων. Πατρίδα, προσφυγιά, μνήμη, πίστη, μάνα, προσπάθεια, αξιοπρέπεια. Για όλους εμάς που τοποθετούμε την αναφορά μας στην αλησμόνητη πατρίδα μας, τον Πόντο, τα πινέλα και τα χρώματα της Σοφίας λειτουργούν ως υπόμνηση ενός μεγαλείου και μια δόξας, αλλά και ενός πόνου που όσα δάκρυα κι αν έτρεξαν δεν έχει γιατρευτεί ακόμη και υποβόσκει βουβά και διαγενεακά.
Τα έργα της Σοφίας Αμπερίδου φωνάζουν ήρεμα, σχεδόν ανεπαίσθητα, αλλά συνειδητά την αγάπη για όλα εκείνα που δημιούργησαν οι πρόγονοι μας στον Πόντο. Μοναστήρια, Εκκλησίες, παραδόσεις, προσφυγιά. Ένας αρμονικός συγκερασμός μιας πανάρχαιας ελληνικής ιστορίας που ενοφθαλμίζεται στο σήμερα και στις εκφάνσεις του που φαντάζουν τόσο μακρινές από τα θέματα που επιλέγει η Σοφία και όμως παρουσιάζονται ως ένα αρμονικό σύνολο μοναδικό και αδιάσπαστο.
Η Μυροφόρα Ε. Ευσταθιάδου
Η Μυροφόρα Ε. Ευσταθιάδου, Δρ. Λαογραφίας σε κριτικό σημείωμα της αναφέρει: «Ο Ομότιμος Καθηγητής Λαογραφίας κ. Μ. Γ. Μερακλής επισημαίνει πως «ο λαϊκός άνθρωπος βάζει την τέχνη πιο πάνω κι από τη ζωή, γιατί τη θεωρεί εντεταμένη ζωή, ζωή και φύση, σε ανώτερο βαθμό». Κι ο λαϊκός ζωγράφος αγαπά την τέχνη του, γιατί μέσω αυτής αναδημιουργεί την ίδια την παράδοση. Έτσι κι η Σοφία Αμπερίδου, αναδημιουργεί μια ποντιακή παράδοση μέσω της τέχνης της, σε χρόνο άχρονο, χρόνο πατρίδας. Η Σοφία δεν είναι μόνο ζωγράφος. Ούσα η ίδια και αγιογράφος, λες και ζωγραφίζει αγιογραφίες με στοιχεία ποντιακά…λες και αγιοποιεί τους Πόντιους ήρωες της ζωγραφικής της.
Ένιωσα περηφάνεια σε δύο περιπτώσεις με τη Σοφία: η πρώτη, όταν την είδα να ζωγραφίζει τις μνήμες και τα συναισθήματά της στην Τραπεζούντα, εκπροσωπώντας μόνη τα παιδιά του Πόντου που έφυγαν μακριά και σημαδεύτηκαν ανεξίτηλα από το τραύμα του ξεριζωμού. Η δεύτερη περίπτωση ήταν μια μέρα, που νοστάλγησα τα σχολικά μου χρόνια και βλέποντας ανοιχτή την πόρτα του δημοτικού σχολείου που τελείωσα, μπήκα μέσα στην αυλή. Αντίκρυσα συγκινημένη μια τοιχογραφία με παιδιά, ντυμένα με ζίπκες και ζουπούνες. Εκείνη τη στιγμή συμπληρώθηκε μέσα μου το κενό της μη ύπαρξης Ποντίων συμμαθητών, στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Βρήκα συμμαθητές, ήταν τα «παιδιά» της Σοφίας, που – κατά τον Καζαντζάκη – ζωγράφισε τον παράδεισο των παιδικών μου χρόνων και μπήκα μέσα!».
Εγκαίνια Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023, ώρα 18.30
Διάρκεια έκθεσης: 6.10.223– 30.10.2023
Ώρες λειτουργίας:
ΤΡΙΤΗ – ΤΕΤΑΡΤΗ – ΠΕΜΠΤΗ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – ΣΑΒΑΤΟ - ΚΥΡΙΑΚΗ 11:00 – 18:00.
ΔΕΥΤΕΡΑ: ΚΛΕΙΣΤΑ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ζωγράφος - αγιογράφος Σοφία Αμπερίδου γεννήθηκε το 1964 στην Κατερίνη. Από το 1994 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι αυτοδίδακτη ζωγράφος κι έχει κάνει ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής, διακόσμησης και χαρακτικής. Μυήθηκε στην βυζαντινή αγιογραφία τα έτη 1990-2000. Είναι Πτυχιούχος του Ε.Α.Π. (Hellenic Open University) με ειδικότητα τον Ελληνικό Πολιτισμό. Έχει κάνει Μεταπτυχιακές Σπουδές, στο τμήμα Εφαρμοσμένη Θεολογία, στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ.
Είναι μέλος στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και μέλος στην Επιτροπή ΕΕΤΕ Βόρειας Ελλάδας. Μέλος στον ΣΚΕΤΚΕ και στον ΣΚΕΤΒΕ, όπου διετέλεσε ταμίας (2009-2014) και αντιπρόεδρος (2015-2017). Αποτελεί μέλος και είναι αντιπρόσωπος στην Ελλάδα, της Femin & art women association-Trabzon στην Τουρκία.
Διδάσκει αγιογραφία και ζωγραφική σε πολιτιστικά και πνευματικά κέντρα Δήμων και Ναών. Τα ζωγραφικά έργα της είναι ανθρωποκεντρικά και εκφράζουν προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα για το χθες, το σήμερα και το αύριο. Το σημαντικότερο μέρος του έργου της αφορά στον ξεριζωμό και την προσφυγιά των Ελλήνων του Πόντου και της Μικρά Ασίας.
Το 2022 διοργάνωσε και επιμελήθηκε το Διεθνές project “mail Art Ξεριζωμός - Uprootingart22”, σε συνδιοργάνωση με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, Υπό την Αιγίδα της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Κορδελιού - Ευόσμου.
Έργα της υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κείμενα της δημοσιεύει σε εφημερίδες, περιοδικά τέχνης και σε blog.
Πραγματοποίησε 16 ατομικές Εκθέσεις στην Ελλάδα με κυριότερες τις εξής:
1997, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ν. Κορδελιού, Θεσσαλονίκη
2004, Νίκειος Σχολή, Νυμφαίο, Φλώρινα
2005, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσσαλονίκη
2007, Γκαλερί Μάτι, Κατερίνη
2008, Πολιτιστικό Κέντρο Θέρμης, Θεσσαλονίκη
2008, Εστία Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη
2019, Πολιτιστικό Κέντρο Ρίζες, Θεσσαλονίκη
2023, Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης
Ατομικές Εκθέσεις στο Εξωτερικό
2023, Stadtmuseum, Μουσείο της Πόλης Ντύσσελντορφ
Συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ομαδικές εκθέσεις
2010, Βαφοπούλειο, Θεσσαλονίκη
2010, Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη
2014, Γαλλικό Ινστιτούτο, Θεσσαλονίκη
2016, Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών, Δίον
2017, Μουσείο Προσφύγων, Θεσσαλονίκη
2017, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
2018, Δημοτικός Εκθεσιακός Χώρος, Λιμάνι Θεσσαλονίκης
2019, Δημοτική Πινακοθήκη Δημήτρης Μυταράς, Χαλκίδα
2019, Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος
2020, ΜΟΜus – ΑΜΦΙΘ, Θεσσαλονίκη
2023, Δημόσιο Καπνεργοστάσιο-Ίδρυμα Βουλής, Αθήνα
Κυριότερες Ομαδικές εκθέσεις Εξωτερικού (Χρονολογία, χώρος, πόλη):
2009, Salon International D’ Art, Valmy, France
2014, Lalit Kala Academy, New Delhi
2016, Musée international d'art naïf de Magog, Canada
2020, OSTEN Biennial of Drawing Skopje
2021, 2022,2023, Contest of Historical Paintings -Varna Bulgaria
Συμμετοχές σε Φεστιβάλ Ζωγραφικής
2013, Συμπόσιο "ΚΛΕΙΓΕΝΗΣ", Ιερισσός
2014, Φεστιβάλ, El Greco, Ηράκλειο
2014 & 2018, Femin & Art Festival in Trabzon
2016, Συμπόσιο ΣΚΕΤΒΕ & Φεστιβάλ Ολύμπου, Δίον
2018, 10th International Art Colony in Vevcani
Εικονογραφήσεις Βιβλίων
ΠΟΝΤΟΣ - Προαιώνια Πατρίδα, Πάτρα, 2014
Μουσικό CD «Ανοιχτόν Στράτα», Κατερίνα Παπαδοπούλου, ISTANBUL, 2017
Παραμύθι «Το Ταξίδι της Κυπρέσσας», Κρυφό Σχολειό, Λεμεσός, 2019
Παραμύθι «Η Αρετή της Σμύρνης», Κρυφό Σχολειό, Λεμεσός, 2023
Επαγγελματική δραστηριότητα: Ζωγράφος, Αγιογράφος (έναρξη το 1990)
Εθελοντική δραστηριότητα: Ραδιοφωνική Παραγωγός (έναρξη το 2002)