Δεκάδες πολίτες τίμησαν απότισαν φόρο τιμής στη μνήμη του αείμνηστου ηγέτη της Αριστεράς και προστάτη των προσφύγων, του Γιάννη Πασαλίδη, το απόγευμα της Παρασκευής 15 Μαρτίου 2019 , αφήνοντας ένα λουλούδι και ανάβοντας ένα κερί στον τάφο του στα Κοιμητήρια της Καλαμαριάς.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν μέλη της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για την προβολή του έργου και τη διατήρηση της μνήμης του Γιάννη Πασαλίδη, ημέρα του θανάτου του, ενώ ανακοίνωσαν επίσημα το αίτημα που κατέθεσαν στα Ελληνικά Ταχυδρομία (ΕΛΤΑ) για την αποτύπωση της μορφής του Γιάννη Πασαλίδη στα γραμματόσημα.
Ο Γιάννης Πασαλίδης υπήρξε εμβληματική μορφή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, των κοινωνικών αγώνων, των δικαιωμάτων και της επιστήμης, πολιτικός με ήθος και αξίες, υπερασπιστής των δικαιωμάτων του ποντιακού και του προσφυγικού ελληνισμού, πρωτεργάτης της Εθνικής Αντίστασης.
Πέθανε φτωχός, χωρίς ούτε ένα περιουσιακό στοιχείο στις 15 Μαρτίου 1968, ενώ βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό από τη χούντα, φυλακισμένος στο σπίτι του από την πρώτη κιόλας ημέρα της δικτατορίας, χωρίς ο ελληνικός λαός να πληροφορηθεί το παραμικρό, καθώς η χούντα είχε απαγορεύσει να δημοσιευτεί οτιδήποτε για τον μεγάλο αυτό πολιτικό.
Γεννήθηκε στη Σάντα της Τραπεζούντας του Πόντου το 1885 και οι γονείς του ήταν φτωχοί αγρότες. Το 1896 άρχισε τις σπουδές του στο ρωσικό γυμνάσιο της Τιφλίδας, κι όταν το τελείωσε, σπούδασε ιατρική στην Οδησσό την οποία και τελείωσε ενώ έκανε ειδίκευση στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας. Ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας το 1910 και εν συνεχεία ασκείται στις ειδικότητες του γενικού χειρουργού και μαιευτήρα. Η δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα τον βρίσκει χειρουργό - μαιευτήρα στο Σοχούμι της Γεωργίας, όπου το επιστημονικό του κύρος και κυρίως η προσωπικότητά του εξασφαλίζουν ιδιαίτερη κοινωνική προβολή και αναγνώριση.
Εγκαταστάθηκε στο Σοχούμι απ' όπου ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα στο αγώνα της δημιουργίας ανεξάρτητης Ποντιακής Δημοκρατίας. Αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος των Ρώσων Μενσεβίκων. Διετέλεσε μέλος της ρωσικής Δούμα (Βουλής), ήταν μάλιστα ο πρώτος σοσιαλδημοκράτης βουλευτής της Γεωργίας, ενώ υπήρξε και υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας, από την οποία έφυγε το 1921.
Παράλληλα, διευθύνει την εφημερίδα «Νέα Ζωή», με αρχισυντάκτη τον Ι. Κ. Ιωσηφίδη, τακτικό συνεργάτη τον Π. Κ. Ιωσηφίδη και διαχειριστή τον Τ. Γ. Τσουλφά.
Εγκαταστάθηκε από το 1921 στην Ελλάδα, όπου δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με τον Αλ. Παπαναστασίου και αργότερα προσέγγισε το Αγροτικό Κόμμα του Κώστα Γαβριηλίδη. Από το 1923 έως το 1930 υπηρετεί ως διευθυντής του «Ρωσικού Νοσοκομείου» της Θεσσαλονίκης - το οποίο είχε μετονομαστεί το 1925 σε «Μακεδονική Μαιευτική Κλινική». Την ίδια περίοδο λειτουργεί και τη δική του μαιευτική κλινική. Η φήμη του στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή εξαπλώνεται τόσο λόγω των ιατρικών του ικανοτήτων όσο και λόγω των δωρεάν υπηρεσιών που προσφέρει σε φτωχές οικογένειες, κάτι που τον αναδεικνύει σε «γιατρό των φτωχών».
Το 1923 εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης στην ελληνική Βουλή, ενώ μετά τον εμφύλιο ανεδείχθη σε πρόεδρο της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (Ε.Δ.Α.). Την περιφέρεια της Θεσσαλονίκης εκπροσώπησε ως μέλος και πρόεδρος της Ε.Δ.Α. στις εκλογές του 1951,1956, 1958, 1961 και 1964.
Ο Ιωάννης Πασαλίδης διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Καυκασίων Θεσσαλονίκης. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1923 γίνεται Συνέδριο Καυκασίων Προσφύγων με πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Καυκασίων, που θα έχει ως Πρόεδρο τον Δ. Ευθυμιάδη και Αντιπρόεδρο τον Ι. Πασαλίδη. Σκοπός του Συνεδρίου, όπως τον ανέλυσε ο Πασαλίδης, ήταν η ο καθορισμός της πολιτικής κατεύθυνσης των Καυκασίων. Ανάμεσα στα άλλα ο Πασαλίδης τόνισε: «[…] εδώ όλα σχεδόν τα κόμματα τα πολιτικά δεν έχουν διαμορφωθεί εισέτι εις κόμματα αρχών, αλλά φέρουν χαρακτήρα προσωπικόν, μας είναι πολύ δύσκολον να εκλέξωμεν οριστικώς ένα, με το οποίον να συνεργασθώμεν. […]Αλλ’ επειδή και ημείς μόνοι μας δεν είμεθα εις θέσιν να επιτύχωμεν εκείνο που θέλομεν κατ’ ανάγκην θα ζητήσωμεν την υποστήριξιν και άλλων, εκ των οποίων πρώτοι είναι οι ομοιοπαθείς αδελφοί μας Πόντιοι, Θράκες και Μικρασιάται, τα συμφέροντα των οποίων ταυτίζονται με τα δικά μας.[…]».
Ο ανεξάρτητος σοσιαλιστής βουλευτής Θεσσαλονίκης Ιωάννης Πασσαλίδης. Πρόσφυγας ο ίδιος, εμφανίζεται ως πληρεξούσιος του ελληνικού λαού και υπερασπίζεται τα συμφέροντα ντόπιων και προσφύγων χωρίς καμιά διάκριση(ΑΕΚ,8,Συνεδρ. 25/5/1925, σελ.61-66)
[…] Πρώτος αυτός επισημαίνει ότι το σημαντικότερο θέμα που πρέπει να απασχολεί τη Βουλή, δεν είναι το Πολιτειακό, αλλά το Προσφυγικό. Και το πρόβλημα αυτό, μόνο ως τμήμα του ευρύτερου κοινωνικού βίου μπορεί να αντιμετωπιστεί, γιατί είναι δεμένο με το αγροτικό ζήτημα και το οικονομικό πρόβλημα του τόπου. Άρα, είναι αδύνατο να βρει τη λύση χωρίς την αγροτική μεταρρύθμιση, που θα μοιράσει δωρεάν κτήματα σε ντόπιους και πρόσφυγες, και χωρίς τη συμφιλίωση του κεφαλαίου με την εργασία. Η συμφιλίωση αυτή πετυχαίνεται, μόνο όταν κρατικοποιείται το κεφάλαιο βάσει ενός γενικού Πολιτικού Προγράμματος.[…]
Πίστευε ότι ντόπιοι και πρόσφυγες ακτήμονες ή μικρογεωργοί ταυτίζονται. Η αντίθεση (πάλη) εντοπίζεται, κυρίως, μεταξύ αυτών και των πλουτοκρατών, που κρατούν αυθαίρετα (παρά το νόμο 3166 που επέβαλλε την εγκατάλειψή τους) ακόμη και ανταλλάξιμα μουσουλμανικά κτήματα και δεν τα εγκαταλείπουν. (ΑΕΚ,8,Συνεδρ. 25/5/1925, σελ.61)
Πέθανε το 1968 στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε στις 15 Μαρτίου, στα Κοιμητήρια Καλαμαριάς.
Οι παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση τιμής στον τάφο του Ιωάννη Πασαλίδη στα Κοιμητήρια της Καλαμαριάς, στις σύντομες παρεμβάσεις τους αναφέρθηκαν στην προσωπικότητα και στην προσφορά του και στην ανάγκη η διατήρηση της μνήμης του να έχει μονιμότερο χαρακτήρα σε συνδυασμό με ευρύτερες δράσεις για τον Ποντιακό και προσφυγικό Ελληνισμό.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εκτός από τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής και τα μέλη της οικογένειάς του, οι βουλευτές Α’ Θεσσαλονίκης Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Νίκος Παρασκευόπουλος, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης , η Καίτη Τσαρουχά, ο Χρήστος Γιαννούλης, υποψήφιος Περιφερειάρχης, ο Φώτης Μπίμπασης, Αντιπρόεδρος Πράσινου Ινστιτούτου και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, η Ανατολή Δημητριάδου, Πρόεδρος της «Μέριμνας Ποντίων Κυριών», ο Γιώργος Παπαδόπουλος, δημοτικός σύμβουλος Καλαμαριάς, ο Σπύρος Κουζινόπουλος, και οι Στέφανος Καργάκης, Οδυσσέας Αθανασιάδης και Παναγιώτης Παπουτσίδης, μέλη του Προεδρείου του τοπικού Συλλόγου «Μπουμπουλίνα», ο δημοσιογράφος Φόρης Πεταλίδης, διευθυντής της εφημερίδας «ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ», ο Νίκος Μυλωνίδης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του «Μουσείου Φωτογραφίας ΚΑΛΕΜΚΕΡΗΣ» , ο Δημήτρης Δημητριάδης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, η Πόλυ Ιωάννου, συντονίστρια της ΟΜ Καλαμαριάς και δεκάδες άλλοι πολίτες.
