Τ’ εμόν το δώρον για την Ανάστασην, έναν ανέκδοτον, ολίγον ν’ ανασπάλλουμε τα βάσανα το εχτέθαμε και ολίγον πα να γελά και το κατσίν εμουν.

Καλήν Ανάστασην, ‘ς σ’ όλεν τον κόσμον ίλλα̤ ‘ς σ’ αχούλια ατών που κυβερνούν εμας και έναν τρανόν τρανόν παρακαλίαν ‘ς σον θεόν…. κάτ’ να ‘φτάει κι άλλο μη έρταν ‘ς σον κόσμον αθρώπ’ άμον τον Τράμπ τον Πούτιν κα τ’ εμέτερον τον… μη λέω, παρέμ’ ησυχάζ’ η πλάση το εποίκεν, ας όλια τα κακά το έρθαν και εύραν εμας.

Αμήν.

Γεώργιος Μ. Κωνσταντινίδης 

Καλαμαριά Απρίλιος 2025

Με πολλά πολλά αγάπην για όλεν τον κόσμο.

[Το δώρο μου για την Ανάσταση, ένα ανέκδοτο, λίγο να ξεχάσουμε τα βάσανα που αποκτήσαμε και λίγο να γελάσει και το πρόσωπό μας.

Καλή Ανάσταση, σε όλο τον κόσμο, κυρίως στα μυαλά αυτών που μας κυβερνούν και ένα μεγάλο μεγάλο παρακάλεμα στον θεό…κάτι να κάνει και άλλη φορά μη έρθουν στον κόσμο άνθρωποι σαν τον Τραμπ τον Μπούτιν και τον δικό μας τον …μη πω, μήπως ησυχάσει η πλάση που έκανε, από όλα τα κακά που ήρθαν και μας βρήκαν.]