Αδά και χ̌ιλιάδας χρόνια ο πάππος εμουν ο Αίσωπον μετ’ ατό το μεσελόπον διαρμενεύ’ μας, όντες κάτ’ θα ευτάμε για κάπ’ θα πάμε, ο νους εμουν να έν’ ‘ς σο κιφάλ’ και τ’ ομμάτια μουν πάντα ανοιχτά.

Άμα ευτάμε ντο εδιαρμένεψεν μας για όχι;

Να είμαστε πάντα προσεκτικοί γιατί οι κίνδυνοι παραμονεύουν.

Εικονογράφηση – Αφήγηση - Επεξεργασία:

Γεώργιος Μ. Κωνσταντινίδης