Το βιβλίο του εκπαιδευτικού - συγγραφέα Νίκου Κωνσταντινίδη «Δακρυσμένα Χώματα», θα παρουσιαστεί στο Κιλκίς, το βράδυ του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου 2024 στις 7 μ.μ., στον πολιτιστικό χώρο της Καπναποθήκης της Αυστροελληνικής, σε μία εκδήλωση που διοργανώνουν ο Δήμος Κιλκίς, ο Ποντιακός Πολιτιστικός Σύλλογος Χωρυγίου και οι Αφοί Κυριακίδη ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Γιάννης Χατζηαποστόλου, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κιλκίς, η Αγγελική Παμπουκίδου εκπαιδευτικός – συγγραφέας και ο συγγραφέας του βιβλίου Νίκος Κωνσταντινίδης.
Την βιβλιοπαρουσίαση θα διευθύνει και θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Φόρης Πεταλίδης.
Τα «Δακρυσμένα Χώματα»
Στις 320 σελίδες του βιβλίου «Δακρυσμένα Χώματα», ο Νίκος Κωνσταντινίδης παρουσιάζει την ατέρμονη διαδρομή των Ελλήνων προσφύγων από τον Πόντο και Καύκασο και κατόπιν εδώ στην Ελλάδα. Ασχολείται με καθαρή λογοτεχνική γραφή σε αυτό που ονομάζεται μυθιστορηματική λογοτεχνία της προσφυγιάς, που εγκαινίασαν ο Ηλίας Βενέζης, η Διδώ Σωτηρίου, ο Κιλκισιώτης συντοπίτης του Χρήστος Σαμουηλίδης.
Ο συγγραφέας Νίκος Κωνσταντινίδης, μας μεταφέρει στο Φαχρέλ του Καρς στον Καύκασο τον Σεπτέμβριο του 1918, παρουσιάζει προσωπικές περιπέτειες των Ελλήνων Ποντίων προσφύγων του Καρς, τις μεγάλες προσπάθειες που έκαναν για να ριζώσουν στη μητέρα Ελλάδα τα πρώτα χρόνια, ακολούθησε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ο εμφύλιος, η πορεία στις χώρες των κομμουνιστικών καθεστώτων και η επιστροφή και πάλι στην Ελλάδα.
Ο Νίκος Κωνσταντινίδης, βασίζεται σε αληθινές ιστορίες, την ιστορία αγάπης του παππού και της γιαγιάς του Δημοσθένη και Χαρίκλειας, αφηγείται πραγματικές ιστορίες που άκουσε από τους ηλικιωμένους πρόσφυγες, ενώ συγκλονιστική είναι η περιγραφή της ηρωΐδας Όλγας, που έχασε τα δύο παιδιά της στην εμφύλιο πόλεμο, μιας και βρίσκονταν στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Πόσες οικογένειες προσφύγων και όχι μόνο, ιδιαίτερα στη Μακεδονία και τη Θράκη δεν έχουν να διηγηθούν μια τέτοια ιστορία.
Κι όπως λέει ο συγγραφέας ο τόπος μας για να κρατηθεί στη ζωή, χρειάστηκε το αίμα του λαού, το μελάνι του σοφού και τη θυσία του μάρτυρα. Τούτο εδώ το έθνος για να σταθεί όρθιο, χρειάστηκε τις πνοές από τις ψυχές των παλικαριών του, που έκαναν σύνθημα της ζωής τους τη λέξη «αέρα» πάνω στα άπαρτα βουνά. Τα πιο δυνατά μέρη του σπιτιού είναι τα θεμέλια κι ας μην φαίνονται. Το ίδιο και οι γενναίοι που κείτονται κάτω από το χώμα. Χάρη όμως στους αγώνες τους ζει και πορεύεται η Ελλάδα από την εποχή του Ομήρου. Οι πιο πολλοί από αυτούς έμειναν έξω από τις σελίδες της ιστορίας. Όλοι όμως μαζί συνιστούν την ιστορία της Ελλάδας.
Ο αναγνώστης αξίζει να διαβάσει το νέο λογοτεχνικό έργο του Νίκου Κωνσταντινίδη, μιας και μέσα από τις βιωματικές μικροϊστορίες, περιγράφει ανθρώπους και καταστάσεις, αξίες και χαρίσματα που στη σημερινή εποχή δεν είναι συνηθισμένοι, αλλά δίνουν ελπίδα για μια νέα ζωή και αξίες.
Ο συγγραφέας προσπαθεί να μεταφέρει στον αναγνώστη την προσφυγική – ποντιακή μνήμη, έτσι όπως αυτή μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά, από τον παππού και την γιαγιά (σ.σ. καλομάνα), στους νέους ανθρώπους, για να ανέβει πνευματικά και ηθικά ο άνθρωπος.
