Το χρέος για τον αγώνα της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, υπενθύμισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Μονή Λαζαριστών ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Ασλανίδης, στο πλαίσιο της εκδήλωσης που διοργάνωσε ο δήμος, στη σκηνή «Σωκράτης Καραντινός», το βράδυ της Δευτέρας 12 Μαΐου 2025.
Στην ομιλία του ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Ασλανίδης, ανέφερε: Αγαπητές φίλες και φίλοι. Κάτοικοι και δημότες του Δήμου Παύλου Μελά. Απόγονοι της προσφυγιάς. Φύλακες μιας ιστορίας που δεν ξεχνιέται.
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο, για να αποδώσουμε φόρο τιμής στους 353.000 και πλέον προγόνους μας, που εξοντώθηκαν από το Κεμαλικό καθεστώς.
Θρηνούμε τη γενοκτονία 353.000 Ελλήνων από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους, στα πλαίσια κεντρικής πολιτικής απόφασης και μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικής.
Καταστροφή απίστευτη που ολοκληρώθηκε με τον πλήρη διωγμό των Ελλήνων του Πόντου από τον τόπο τους και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 και 1924.
106 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, 103 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή και τα γεγονότα της Σμύρνης.
Είμαστε όλοι εδώ. Τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα όλων εκείνων που χάθηκαν μαζί με τις πατρίδες μας, εκεί στην Ανατολή. Είναι τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα όλων εκείνων που κατάφεραν να σωθούν και να έρθουν στη μητέρα Πατρίδα,
στην Ελλάδα και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή. Είμαστε όλοι εδώ ανταποκρινόμενοι σε ένα εσωτερικό κάλεσμα της ψυχής. Ένα κάλεσμα που πολλές φορές δεν περιγράφεται με λέξεις… Δεν εξηγείται με επιχειρήματα γιατί πάει πολύ πιο βαθιά μέσα μας.
Ένα κάλεσμα που φτάνει στο νου και στην καρδιά. Πόσοι από εμάς δεν βουρκώνουν στο άκουσμα της λύρας, όταν, στιγμιαία έστω, η σκέψη μας πηγαίνει στους προγόνους; Ή όταν τύχει να ακούσουμε την ιστορία από παλιότερους.
Για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε όλοι εδώ. Όσα χρόνια και αν περάσουν… Γιατί η παρουσία μας είναι ταυτόχρονα ένας όρκος. Ένας όρκος πως όχι μόνο δεν ξεχνάμε… Όχι μόνο δεν επιτρέψαμε στη λήθη να καταπιεί τη μνήμη…
ΑΛΛΑ είμαστε αποφασισμένοι, ξανά και ξανά –και όσες φορές ακόμη χρειαστεί– να αγωνιστούμε.
Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κατά των Ελλήνων, κατά και άλλων λαών Χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας και της Εγγύς Ανατολής πρέπει να αναγνωριστούν.
Άλλωστε ο θύτης ήταν ένας και συγκεκριμένος. Η ηθική του καταδίκη έχει μεγάλη σημασία –ακόμη και σήμερα– 100 και πλέον χρόνια από τα γεγονότα.
Ναι, ήταν Γενοκτονία – ας το ακούσουν όλοι καλά σε κάθε γωνιά της γης. Ήταν Γενοκτονία ενός λαού που ήταν προκομένος, φιλοπρόοδος, εργατικός. Ενός λαού που άφησε πίσω του τις πατρίδες του αλλά έφερε μαζί του προίκα όλα αυτά που τον χαρακτήριζαν. Και συνέβαλλε καθοριστικά στην αναγέννηση της Ελλάδας.
Με την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αλλά και τη Μικρασιατική καταστροφή ακρωτηριάστηκε ο ελληνισμός. Ο πόνος του ακρωτηριασμού αυτού είναι βαθύς.
Στις αρχές του 20ου αιώνα 700.000 Έλληνες ζουν στον Πόντο. Με τα σχολεία τους, τις εκκλησιές τους, τα ιδρύματα, τους συλλόγους, τα θέατρα –μια κοινωνία σε ακμή– με ζωή, αισιοδοξία, έτοιμη να προχωρήσει στο μέλλον με άλματα.
Ίσως σήμερα ένα παιδί που τελειώνει το Ελληνικό σχολείο να αγνοεί ακόμα και το που βρίσκεται γεωγραφικά ο Πόντος, που η Τραπεζούντα, που η Σινώπη, η Κερασούντα, η Αμισός, η Αμάσεια, η Αργυρούπολη, η Οινόη, η Παναγία Σουμελά. Αυτό είναι χρέος δικό μας – τωρινό – να μάθει.
Όμως ας το γνωρίζουν όλοι καλά. Μπορεί να άδειασε ο Πόντος αλλά γέμισε η Ελλάδα. Μπορεί να άδειασε η Τραπεζούντα, αλλά όσο ακούγεται η λύρα, στις γειτονιές των Συκεών, στην Σταυρούπολη, στην Πολίχνη, στον Εύοσμο, στο Κορδελιό, στη Μενεμένη, στην Ιωνία…
Όσο οι μεγάλοι θυμούνται και οι μικροί μαθαίνουν – ΤΙΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ. Αναμμένη φλόγα η μνήμη μας… Ως κόρη οφθαλμού την προσέχουμε – να μη σβήσει, να μη χαθεί. Αναμμένη φλόγα– την μεταλαμπαδεύουμε στους επόμενους.
Εδώ, από τον Δήμο Παύλου Μελά, έναν τόπο που υποδέχτηκε τους πρόσφυγες, έναν τόπο που χτίστηκε πέτρα πέτρα και από τους πρόσφυγες… το χρέος μας φαντάζει – αλλά και είναι μεγαλύτερο. Χρέος μας ο αγώνας για διεθνοποίηση. Για παγκόσμια αναγνώριση.
Ευχαριστώ από καρδιάς τους συντελεστές αυτής της εκδήλωσης. Ιδιαίτερη ευχαριστία μου στον Βασίλη Πάλμα, τον Υπουργό Άμυνας της Κύπρου. Για την τιμή που μας κάνει να είναι μαζί μας εδώ απόψε. Αλλά και στην Παρθένα Ιορδανίδου, την Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη (ΟΣΕΠΕ). Σε όλους όσοι εργάστηκαν και συνεργάστηκαν αυτήν την ημέρα για τον κοινό μας σκοπό.
Είναι εκδήλωση ουσιαστική. Δεν είναι εθιμοτυπία. Είναι ιστορία. Είναι η δική μας ιστορία. Ιστορία των Ελλήνων.
