Αναδρομική έκθεση ζωγραφικής με έργα του Βλάση Αγτζίδη, πραγματοποιείται στην «Αστική Σχολή Κατερίνης, τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν την Τετάρτη 14 Μαΐου 2025 στις 19.30 και θα διαρκέσει έως τις 21 Μαΐου, με ώρες επίσκεψης καθημερινά 10.00 - 13.00 και 18.00 - 20.00.
Για τα έργα θα μιλήσουν οι Αντώνης Κάλφας και Νίκος Γραίκος.
Θα ακολουθήσει μουσική εκδήλωση με την Εκατερίνα Ελενίδη - Kochilava και τον Σταύρο Μακρίδη.
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα από διάφορες φάσεις της εικαστικής του δημιουργίας. Από την εποχή της αναζήτηση μέσω της βυζαντινής τεχνικής παρουσιάζονται κάποιες εικόνες καθώς και ο γνωστός Πόντιος αντάρτης.
Όπως είπε και ο δημιουργός του έργου Βλάσης Αγτζίδης, «το συγκεκριμένο έργο το ζωγράφισα γύρω στο 1986-87 με την αγιογραφική τεχνική (αυγοτέμπερα, επιχρύσωση, κ.λπ.). Κάποια στιγμή φάνηκε ότι άρχισε να διαδίδεται από μόνος του. Απόκτησε αυτόνομη υπόσταση και ανεξαρτητοποιήθηκε πλήρως από τον δημιουργό του. Άρχισα να τον βλέπω σε πολλά ξεχωριστά μέρη και για διάφορες χρήσεις… θεμιτές οι περισσότερες, αλλά και κάποιες αθέμιτες. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον ήταν ένα έργο που μπόρεσε να μιλήσει στην καρδιά όσων επέλεξαν να τον χρησιμοποιήσουν.
Απ’ τους Τούρκους Μαυροθαλασσίτες χρησιμοποιήθηκε ως το εξιδανικευμένο πρότυπο του Ρωμιού συμπατριώτη τους. Μια από τις καλύτερες «χρήσεις του» ήταν ως εικαστικό θέμα σε εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία που έγινε στο μικρασιατικό Πόντο. Και εγώ τον χρησιμοποίησα ως εμβληματικό έργο για εξώφυλλο σε βιβλία μου και σε σχετικά αφιερώματα».
Επίσης στην έκθεση παρουσιάζεται και η τριλογία για την καταστροφή της Σμύρνης, καθώς και διάφοροι πειραματισμοί με υλικά και μεθόδους (μπατίκ, αερογράφος κλπ).
Επίσης υπάρχει μια μεγάλη ενότητα έργων αφαιρετικής ζωγραφικής, που εντάσσονται στην κατηγορία της αυτοματικής σχεδίασης, της αυθόρμητης ζωγραφικής.
Είναι αποτέλεσμα μιας εντελώς υποσυνείδητης σχεδόν ενστικτώδους κίνησης, που γίνεται παραπλεύρως άλλων δραστηριοτήτων, κοινωνικών ως επί το πλείστον.
Η εξαιρετική τεχνοκριτικός Αθηνά Σχινά θεωρεί ότι προκύπτουν: «από το αβίαστο, το παρορμητικό και παράλληλα το ψυχοδυναμικό κάθε φορά αποτύπωμα μιας γραφής αυτοματικής και αδιαμεσολάβητης, χειρονομιακά εξπρεσιονίζουσας και ρευστής, με οριακές ωστόσο εσωτερικέςισορροπίες και συνεχόμενες μεταλλαγές».
