Παρέμβαση του Επαμεινώνδα Φαχαντίδη, ομ. καθηγητή ΑΠΘ, πρώην προέδρου ΠΟΕ και αντιπροέδρου του Διεθνούς Ιδρύματος Μεγάλη Αλεξάνδρου

Κύριοι Πρόεδροι των Τριτόβαθμίων,  Δευτεροβαθμίων και Πρωτοβαθμίων Σωματείων. Αγαπητοί σύνεδροι,  φίλοι Συμπατριώτες. Έτσι θα ξεκινούσα την ομιλία του με αυτές τις προσφωνήσεις, αλλά λείπουν πρόεδροι των τριτοβάθμιαων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων. 

Σε μια  συνέλευση σαν και αυτή, με διακεκριμένα και εξέχοντα πρόσωπα του ποντιακού κόσμου, που διετέλεσαν και διατελούν με επιτυχία σε καίριες θέσεις διευθυντικές και διοικητικές στον  δημόσιο  και ιδιωτικό τομέα, τι μπορεί να πει κανείς;! Και αναφέρομαι βέβαια ενδεικτικά μόνο, τόσο στον Γιώργο Παρχαρίδη που εγώ  του απέδωσα τον τίτλο του «αναμορφωτή» των ποντιακών πραγμάτων στην νεότερη περίοδο, όσο και στον Κώστα Γαβρίδη που του αποδίδεται ο τιμητικός τίτλος του συνετού «Νέστορα» του χώρου.

Έτσι θα είμαι πολύ σύντομος, σχεδόν επιγραμματικός. Γιατί ποιό είναι το σωστό και αυτό που πρέπει να επιβάλλεται να  γίνει το  γνωρίζετε πολύ καλά όλοι.

Προσωπικά σε πολλά άρθρα μου, από καιρό, στο διαδίκτυο το έχω περιγράψει και για την οικονομία του χρόνου παραπέμπω στο διαδίκτυο, σε ιστολόγια όπως αυτά των «Pontos-News», E-Pontos και Εύξεινο Πόντο.

Σήμερα θα μου επιτρέψετε να σας πω και σε κάποιους φίλους να  υπενθυμίσω, την ιστορία με τον γέροντα εκείνο, που μπήκε στο στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας και πέρασε μπροστά από  τους Αθηναίους, τους Θηβαίους, τους Ερετριείς και  λοιπούς της Αρχαίας Ελλάδας και όλοι τον έγραψαν  στα παλιά τους υποδήματα. Και όταν έφτασε μπροστά στους Σπαρτιάτες, σύσσωμα σηκώθηκαν για να του παραχωρήσουν θέση να καθίσει.

Τότε ο γέρων στράφηκε στις κερκίδες και είπε: «Το καλό το γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, το πράττουν όμως μόνο  οι Σπαρτιάτες».  Αν  και πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, αυτά τα λόγια του γέροντα δυστυχώς ισχύουν μέχρι σήμερα.

Στην περίπτωση μας θα βρεθούν άραγε εκείνοι, οι Πόντιοι Σπαρτιατίζοντες, (Λακωνίζοντες) μεταξύ μας, στην Ελλάδα και Διεθνώς που θα εφαρμόσουν και  θα πράξουν το καλό;

Κλείνω την παρέμβαση μου με τρείς λέξεις μεγάλου ειδικού βάρους και νοηματικού φορτίου, τα υπόλοιπα είναι  περιττά, χωρίς νόημα και διατηρούν το Ποντιακό  πρόβλημα.

Αγαπητοί φίλοι χρειάζεται Σύνεση – Συναίνεση και Συνεργασία. Επαναλαμβάνω και παρακαλώ να γραφούν στα πρακτικά  και να αποτελέσουν κεντρική ιδέα και μήνυμα αυτής της συνέλευσης και όταν θα φύγουμε από εδώ ας αντηχούν πάντα στα αυτιά μας συνέχεια οι λέξεις:

Σύνεση, Συναίνεση , Συνέργασία!

Ευχαριστώ! 

Εάν τύχον  κάποιος δε γνωρίζει επακριβώς το νόημα των λέξεων, ευχαρίστως κατ ιδίαν θα του εξηγήσω.