ΤΕΜΠΗ-28.2.2023
Παρύσατις Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου
Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος
Ομότιμη Καθηγήτρια ΑΠΘ
Σημαδιακή ημερομηνία, Σημαδιακός τόπος, άσβεστοι παράγοντες ιστορίας σε πείσμα του σύγχρονου χωροχρόνου. Άσβεστη μνήμη σε πείσμα της ανταγωνίστριας στον χρόνο λήθης. Η τραγωδία των Τεμπών, ως έγκλημα στην Κοιλάδα των Τεμπών, ανέδειξε μέσα σε βαθύ σκοτάδι την δύναμη της φωτιάς με τα ιδιάζοντα εναλλασσόμενα χρώματα που έπλαθε η μείξη με την πρωτόγνωρη δείσα. Πρόκειται για εκείνη την ομίχλη που μέσα από την διάχυση της φωτιάς ανέδειξε την γέννηση της «ελπίδας». Αν χαθεί η ελπίδα, τότε όλη η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη σαν μόνιμο θύμα σε μια εξέλιξη αιώνιας δουλείας.
Σημαδιακή ημερομηνία. Η μάζωξη στις 26 Ιανουαρίου 2025 τόσου κόσμου, δίχως προπαγάνδα, απλώς με έναν λόγο παρότρυνσης, με ένα μήνυμα απόδοσης δικαιοσύνης για την βίαιη έξοδο από την ζωή τόσων ανθρώπων (οι περισσότεροι νέες/νέοι) τίμησε την μνήμη των νεκρών σε βαριά ατμόσφαιρα μνημόσυνου.
Πρωτοφανής η μαζικότητα, πρωτοφανής η σιωπή. Η μιλιά έγινε σιγή, το βλέμμα θύμηση, η εικόνα του πλήθους το τελετουργικό προσευχής για τις ψυχές νεκρών, αλλά και ζωντανών. Και όλα αυτά παρέπεμπαν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023, στην καμπή χειμώνα-άνοιξης, στην εναλλαγή που επιτρέπει την αναγέννηση, το ζωντάνεμα της φύσης, την σπίθα της ελπίδας.
Σημαδιακός τόπος. Η Κοιλάδα των Τεμπών, μια κοιλάδα της Θεσσαλίας, μήκους 10 χλμ., ανάμεσα στον Όλυμπο και στην Όσσα, με φαράγγι στενό πλάτους 25 μ. και βάθους 500 μ. (φαράγγι που δέχεται τα νερά του Πηνειού) αποτελεί το όριο μεταξύ Μακεδονίας και Θεσσαλίας. Πρόκειται, επομένως, για περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας από την αρχαιότητα. Την μεγάλη της σημασία ενισχύει περαιτέρω η γειτνίαση με τον Όλυμπο, το θεϊκό βουνό.
Τα θύματα των Τεμπών, τα περισσότερα νέες και νέοι, έπλασαν θρύλους και μύθους, περνώντας την πύλη προς την αιωνιότητα, επομένως νικώντας την λήθη, αλλά και την αδικία ως σύμμαχο πνευματικού μηδενισμού. Η συνάθροιση ήταν το μνημόσυνο για τους τόσους/αμέτρητους αδικοχαμένους (και όχι μόνο των Τεμπών) στην δίνη τραγικών/φονικών γεγονότων που, στο όνομα του δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καλύπτουν τα άλλοθι των μαύρων επιλογών των υπευθύνων. Πλείστοι από τους τελευταίους αυτούς, δρομολογώντας το θεατρικό τους τάλαντο για προβολή μιας τεχνητής λευκής συνείδησης ψελλίζουν συγκεχυμένα ψεύδη.
Θα μπορούσε να ισχυρισθεί ο σκεπτόμενος άνθρωπος ότι τα δύο γνωρίσματα ή στοιχεία (ημερομηνία και τόπος), που διασυνδέθηκαν με το πέρασμα από την ζωή στον θάνατο των θυμάτων στο σιδηροδρομικό φονικό της έκρηξης και φωτιάς στα Τέμπη, είναι (εκτός των πολλών άλλων) και εκείνα που σφιχτόδεσαν τα ονόματα των θυμάτων στον χωροχρόνο της ιστορίας της Ελλάδος. Είθε η αιώνια τιμή στην μνήμη τους να επανασυνδέσει (κάτι που διαφάνηκε) τους κοινωνικούς κρίκους του Ελληνισμού.
