Με την πρέπουσα τιμή στους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης και τους πρωτεργάτες της, ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024 οι Επετειακές εκδηλώσεις Μνήμης για την «Μάχη της Πέτρας» στην Ιερά Μόνη Αγίου Νικολάου στον Υψηλάντη Βοιωτίας και στην ομιλία του ο Γιώργος Βαρυθυμιάδης, πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΠΟΕ), ανέφερε:
Νιώθω ιδιαίτερα συγκινημένος, αλλά συνάμα και υπερήφανος, που παρευρίσκομαι στη σημερινή εκδήλωση τιμής και μνήμης, εκπροσωπώντας την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος.
Με ευλάβεια και σεβασμό στεκόμαστε μπροστά στο αναθηματικό μνημείο της Μάχης της Πέτρας. Ευλάβεια, όπως οφείλουμε στους ιερούς πεσόντες και σεβασμό, όπως αρμόζει στους ήρωες.
Μπορεί η πολιτεία να προσπερνά το ιστορικό ορόσημο με αδικαιολόγητη βιάση, όμως η κοινωνία των πολιτών δηλώνει το παρών βροντοφωνάζοντας «δεν ξεχνάμε». Δεν είμαστε μόνο εμείς, οι απόγονοι των Κομνηνών και των Υψηλαντών, είναι σήμερα εδώ και η τοπική κοινωνία, η Κοινότητα Υψηλάντη του Δήμου Αλιάρτου - Θεσπιέων, εκπρόσωποι της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος και κάτοικοι της ιστορικής περιοχής.
Είμαστε και φέτος εδώ, να αποδώσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον Δημήτριο Υψηλάντη και τους μαχητές του. Άλλωστε, τους χρωστάμε ούτε λίγο ούτε πολύ, στο βαθμό που τους αναλογεί, το γεγονός, ότι σήμερα είμαστε ελεύθεροι. Και αν κάποιοι υποβαθμίζουν το ιστορικό γεγονός και τη σημασία του, είμαστε εμείς εδώ, να τους το θυμίζουμε με κάθε ευκαιρία.
Η μάχη της Πέτρας, ήταν η τελευταία του Αγώνα και εν πολλοίς, αυτή που σφράγισε τη μοίρα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, καθιστώντας το, όσο γινόταν πιο βιώσιμο και υπολογίσιμο. Με τη Συνθήκη που υπογράφηκε στη συνέχεια, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν οριστικά τη Στερεά Ελλάδα και οι τελευταίες, αλλά ισχυρές τουρκικές δυνάμεις. Για πρώτη και μοναδική φορά μάλιστα, μία επίλεκτη τουρκική δύναμη υποχρεώθηκε να αποδεχθεί τους όρους συνθηκολόγησης στο πεδίο της μάχης.
Η Συνθήκη Ελλήνων και Τούρκων στην Πέτρα, μετά από πολύωρες διαβουλεύσεις, υπογράφηκε τη νύχτα της 13ης προς 14η Σεπτεμβρίου 1829 και τηρήθηκε ευλαβικά. Η αποχώρηση του τουρκικού στρατού, σηματοδότησε την απελευθέρωση της Στερεάς Ελλάδας.
Το κείμενο της συνθηκολόγησης που συντάχθηκε, αποτέλεσε ολοφάνερη απόδειξη της πλήρους επικράτησης των Ελλήνων στη Στερεά Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε έντεχνα και αποδοτικά από τον Καποδίστρια στις επαφές του με τους διπλωμάτες των Μεγάλων Δυνάμεων για τη χάραξη των συνόρων του νέου ελληνικού κράτους. Αναδείχθηκαν έτσι, πέρα από τις στρατιωτικές και οι διπλωματικές ικανότητες του Υψηλάντη, καθώς κατάφερε να συνδιαλλαχθεί με τους αντιπάλους με τους δικούς του όρους.
Η Ελλάδα είχε κερδίσει, τόσο στο στρατηγικό, όσο και στο ηθικό επίπεδο, καθώς αυτή η νίκη επέκτεινε την ελληνική επικράτεια και ταυτόχρονα, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων. Ο Δημήτριος Υψηλάντης, σηκώνοντας στους ώμους και το «βαρύ» όνομα της οικογένειάς του και έχοντας πλήρη επίγνωση της σπουδαιότητας της αποστολής του, αντιμετώπισε με απόλυτη επιτυχία τους Τούρκους στην Πέτρα.
Ολοκλήρωσε έτσι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αυτό που ξεκίνησε 8,5 χρόνια πριν, ο αδελφός του Αλέξανδρος Υψηλάντης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, κηρύσσοντας εκεί επί της ουσίας, την έναρξη της Επανάστασης.
Ο Δημήτριος Υψηλάντης αποτελεί πρότυπο ανιδιοτελούς και γενναίου πατριώτη. Αριστοκράτης που πίστευε ειλικρινά στη δημοκρατία και την υπερασπιζόταν έμπρακτα, αγωνιστής απλός στα Δερβενάκια, πολέμησε γενναία εναντίον του Ιμπραήμ στους Μύλους της Λέρνης, κρατήθηκε μακριά από το θλιβερό εμφύλιο πόλεμο, αλλά ήταν πάντα παρών, όπου τον χρειάστηκε η Πατρίδα και ο Αγώνας.
Μετά την έλευση του Καποδίστρια, ως πρώτος στρατάρχης, συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του επαναστατικού στρατού και τη μετατροπή του σε τακτικό εθνικό στρατό. Δαπάνησε όλη σχεδόν τη μεγάλη πατρική περιουσία του για τις ανάγκες του αγώνα και δεν του έμεινε παρά μόνο το σπαθί του.
Μετά τη μάχη της Πέτρας αποσύρθηκε, καθώς μάλιστα, αρνήθηκε να μετάσχει των διεργασιών στα κόμματα που δημιούργησε η ξένη προπαγάνδα. Πέθανε στο Ναύπλιο το 1832, σε ηλικία μόλις 39 ετών, με μόνη ικανοποίηση, ότι είδε ανεξάρτητη την Ελλάδα.
Οι Δημήτριος και Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν οι επιφανέστεροι και περισσότερο αναγνωρίσιμοι από τους εκατοντάδες αγωνιστές της Επανάστασης με καταγωγή από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Δυστυχώς, η ιδιαίτερη πατρίδα τους, η δική μας πατρώα ποντιακή γη, δεν είχε την τύχη άλλων ελληνικών περιοχών και παρέμεινε στα χέρια των Οθωμανών και στη συνέχεια των Τούρκων. Σχεδόν 90 χρόνια αργότερα ο ελληνισμός της καθ' ημάς Ανατολή βίωσε τη φρίκη της Γενοκτονίας από τους Κεμαλικούς, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που δεν παραγράφεται ποτέ, αλλά κυρίως, δε μας επιτρέπεται να το λησμονήσουμε ποτέ.
Η φετινή χρονιά είναι αφιερωμένη από την Ομοσπονδία μας στα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο ίδιος θύτης ατιμώρητος και αποθρασυσμένος από την υποτονική έως και αδιάφορη στάση της διεθνούς κοινότητας, επανήλθε για ακόμη μία φορά βάζοντας στο στόχαστρο του ένα άλλο κομμάτι του ελληνισμού, τον Κυπριακό ελληνισμό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους αδελφούς μας Κυπρίους, αλλά και με όλους τους λαούς που πέφτουν θύματα γενοκτονικών πολιτικών και υποφέρουν με διωγμούς, διώξεις, προσφυγιά ή θάνατο.
Σ' αυτόν εδώ τον ιερό χώρο, στη μνήμη του Δημήτριου Υψηλάντη, ανανεώνουμε την υπόσχεση να συνεχίσουμε ακλόνητοι, όπως κι εκείνος, τον αγώνα για το δικαίωμα στη Μνήμη, το δικαίωμα στην Ανθρωπιά και την Αξιοπρέπεια, την οριστική δικαίωση των 353.000 αθώων θυμάτων, τη Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, όπως και των υπολοίπων Χριστιανικών κοινοτήτων, Αρμενίων και Ασσυρίων.
Εκ μέρους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και ολόκληρου του ποντιακού ελληνισμού, σας προτρέπουμε να συστρατευείτε μαζί μας και να αγωνιστείτε δίπλα μας, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο και τη μνήμη των ηρώων της μάχης της Πέτρας.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τις επετειακές εκδηλώσεις για τη Μάχη της Πέτρας, διαβάστε στο ακόλουθο Link
