Στο βιβλίο του ο Γιώργος Παρχαρίδης “Όλη μου η ζωή”, κάνοντας μία ιεράρχηση των αξιών στη ζωή του αναφέρει ότι 1^η προτεραιότητα γι αυτόν έχει η οικογένεια, 2^η η Καρδιολογία και 3^η η Ποντιακή καταγωγή. Σε αυτήν, λοιπόν, τη δεύτερη αξία της ζωής του θα αναφερθώ, αφού λόγω συναδελφικότητας γνώρισα, αγάπησα και συνδέθηκα με παντοτινή φιλία με τον Γιώργο.

Η δραστηριότητα του Γιώργου Παρχαρίδη στον επιστημονικό τομέα δεν υπολείπεται της πορείας του στα Ποντιακά δρώμενα. Αυτό δεν είναι παράξενο αφού, οι ηγετικές ικανότητες μιας χαρισματικής προσωπικότητας εκδηλώνονται σε κάθε του δραστηριότητα.

Τα χαρακτηριστικά των Ποντίων 2^ης γενιάς, στην οποία ανήκουμε, είναι ότι μεγάλωσαν με γονείς πρόσφυγες, κατά κανόνα φτωχούς, σε ένα περιβάλλον αφιλόξενο και (δεν λέω) αμόρφωτους, (διότι οι περισσότεροι διέθεταν ψυχική καλλιέργεια και σπινθηροβόλο πνεύμα) αλλά ανεκπαίδευτους. Τα παιδιά τους δεν είχαν πρόσβαση στο δημόσιο τομέα.

Αυτός κυριαρχείτο από το Αθηνοκεντρικό κράτος. Θυμάμαι ότι στην πατρίδα μου το Κιλκίς ο χωροφύλακας, ο δάσκαλος ακόμη και ο παπάς ήταν είτε Πελοπονήσιος είτε Ρουμελιώτης είτε Κρητικός. Θυμάμαι όταν τη δεκαετία του ’70 κατέβηκα στην Αθήνα ως νεαρός γιατρός για εκπαίδευση, πάρα πολλοί μου λέγανε στο νοσοκομείο “εσύ τι δουλειά έχεις εδώ αφού σπούδασες στη Θεσσαλονίκη”. Αισθανόσουν ότι μετά τη Λαμία έπρεπε να κυκλοφορείς με διαβατήριο…!!!

Έτσι, μοναδική διέξοδος για πρόοδο και προκοπή των Ποντίων της 2^ης γενιάς ήταν η επιχειρηματικότητα, η καλλιτεχνία, ο αθλητισμός και η μόρφωση. Έτσι μας προέκυψε ένας Μελισσανίδης, ένας Χάρρυ Κλυνν, μία Πατουλίδου ή ένας Καθηγητής Καρδιολογίας όπως ο Γεώργιος Παρχαρίδης.

Ο οποίος το 1960 άφησε τα καπνοχώραφα της Κοζάνης για να σπουδάσει Ιατρική μέσα στη φτώχεια, ακραία φτώχεια. Το 1974 πήρε την ειδικότητα της Παθολογίας και μετέπειτα της Καρδιολογίας. Τη διετία 1978-9 μετεκπαιδεύτηκε στο Νοσοκομείο Hammersmith του Λονδίνου, ενώ το 1981, μετά από εισήγηση του αείμνηστου Καθηγητή Βαλτή, εκτιμώντας την επιστημονική του επάρκεια, το ήθος του και την αληθινή φροντίδα του για τον άρρωστο, διορίστηκε Λέκτορας στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η επιστημονική του σταδιοδρομία εξελίχθηκε απρόσκοπτα μέχρι το 2001 οπότε εξελέγη τακτικός Καθηγητής Καρδιολογίας, ενώ από το 2006 έως το 2009 διετέλεσε Διευθυντής της Α΄ Καρδιολογικής κλινικής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.

Παράλληλα με την επιστημονική του δραστηριότητα και την αδιαφιλονίκητη ηγεσία στα Ποντιακά δρώμενα ανέπτυξε σημαντική δράση στην ηγεσία των επιστημονικών Καρδιολογικών εταιρειών αφού διετέλεσε Πρόεδρος της Καρδιολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος από 1992-98, Πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας από το 2005-7 με αποκορύφωμα την εκλογή ως Προέδρου της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας τη διετία 2011-12. Πέρασαν 60 χρόνια μέχρι να εκλεγεί Πρόεδρος της ΕΚΕ από τη Θεσσαλονίκη με τη φυσική παρουσία στην ψηφοφορία Καρδιολόγων από όλη την Ελλάδα, ενδεικτικό της πανελλήνιας εκτίμησης στο πρόσωπό του. Η κοινωνική του ευαισθησία αναδείχθηκε με την καθιέρωση της λειτουργίας του Κοινωνικού Ιατρείου της ΕΚΕ, την 21^η Ιουνίου του 2012, προσφέροντας δωρεάν Καρδιολογική περίθαλψη στους άπορους ασθενείς.

Έμεινε στην ιστορία η διοργάνωση του 2^ου Ελληνο-Τουρκικού Καρδιολογικού συνεδρίου στην Τραπεζούντα στις 28 Ιουνίου 2012, όπου συνδυάστηκε η επιστημονική συνεργασία μεταξύ των Ελλήνων και Τούρκων Καρδιολόγων με το προσκύνημα 300 Ελλήνων Καρδιολόγων από όλη την Ελλάδα, με δύο ναυλωμένα charters, στις πατρογονικές εστίες του Πόντου και το προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά. Γιώργο, γι’ αυτή τη μοναδική εμπειρία που μας χάρισες σε ευχαριστούμε θερμά.

Πρωτοποριακός θεσμός υπήρξε και η καθιέρωση των περιφερειακών Καρδιολογικών συνεδρίων από το Κολέγιο και την ΕΚΕ. Οι κορυφαίοι Έλληνες Καρδιολόγοι επισκέπτονταν σε τακτικά 3ήμερα συνέδρια όλες τις περιοχές της Ελλάδας, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και από το Ιόνιο μέχρι τα Δωδεκάνησα για την επιμόρφωση των τοπικών Καρδιολόγων συνδυάζοντας επιστήμη και πολιτιστικές εκδηλώσεις με την τοπική κοινωνία . Δεν ήταν λίγες οι φορές που μετά το τέλος του συνεδρίου ακολουθούσε γλέντι με τον τοπικό Ποντιακό σύλλογο όπως στην Πάτρα, την Καβάλα ή την Ρόδο. Μέχρι και κότσαρι χορέψαμε στα Χανιά συνοδεία κρητικής λύρας. Δεν έχει και μεγάλη διαφορά. Και όπως έλεγε στο τέλος της εκδήλωσης ο Γιώργος συνδυάσαμε ‘το τερπνόν μετά του ωφελίμου”.

Αυτό, εξάλλου, χαρακτηρίζει τη ζωή του Γιώργου Παρχαρίδη: η ικανότητα συνδυασμού του Πόντου με την Καρδιολογία.

*Ομιλία του Σάββα Τουμανίδη, καθηγητή καρδιολογίας του ΕΚΠΑ, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Παρχαρίδη, “Όλη μου η ζωή” στην Παλαιά Βουλή στην Αθήνα, την Κυριακή 11 Ιουνίου 2023.

Διαβάστε τι είπαν οι ομιλητές για το βιβλίο του Γιώργου Παρχαρίδη, στο ακόλουθο Link

http://www.efxinospontos.gr/vivlio/9239-epityximeni-i-parousiasi-tou-vivliou-tou-giorgou-parxaridi-oli-mou-i-zoi-stin-athina