Προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαίου, ετελέσθη μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Παναγία Σουμελά στην Ματσούκα της Τραπεζούντας του Ευξείνου Πόντου, Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του προσφάτος κοιμηθέντος μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου.
Ο εφετεινός εορτασμός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ήταν έντονα συγκινησιακά φορτισμένος ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, τόσο στη Θεία Λειτουργία στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας Σουμελά στο όρος Μελά στην Ματσούκα της Τραπεζούντας, όσο και στο Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου.
Η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε, προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, συμπαραστατούμενου από τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Aμερικής κ. Ελπιδοφόρο, και τον Θεοφιλ. Επίσκοπο Αργυρουπόλεως κ. Αμβρόσιο.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, αναφερόμενος στην προσωπικότητα του μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου, ανέφερε:
Πολύκλαυστε και αλησμόνητε αδελφέ Μητροπολίτα Δράμας Παύλε!
Λιοντάρι του Πόντου. Όταν ήλθα στον τάφο σου για τρισάγιο, σε είπα: «Σου υπόσχομαι ότι τον Πόντο θα τον έχω σαν τα μάτια μου, όπως μου τον κληροδότησαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Θα συνεχίσω, όσο μου επιτρέπει ο Θεός, να τον περιδιαβαίνω, να τον φροντίζω, να τον αγαπώ, να βλέπω στα σεμνώματά του την αγάπη σου, να αφουγκράζωμαι στην Κρώμνη τις προγονικές σου διηγήσεις, να ημερεύω την ψυχή μου στην Ίμερα, στην Επτάκωμο Σάντα να σε συνδυάζω με το μαρτυρολόγιο, να σε θυμάμαι στις Λειτουργίες στού Μελά, να νοσταλγώ το βραχώδες και άκαμπτο του φρονήματός σου υπέρ της Μεγάλης Εκκλησίας».
Αυτά σε υποσχέθηκα. Και ιδού! Ετήρησα την υπόσχεσί μου και ήλθα και εφέτος Θα ερχόμασταν μαζί. Το προγραμματίζαμε. Όμως άλλως έδοξε στον Θεό που κυριεύει της ζωής και του θανάτου. Ηρπάγης από του μέσου ημών ως εν συσσεισμώ. Θυμούμαι ένδακρυς την ολοζώντανη παρουσία σου εδώ σαν σήμερα το 2010, τον κεμετζέ σου, το τραγούδι σου. Κυριολεκτικά, είχες κλέψει την παράστασι. Σήμερα είσαι ο μεγάλος απών. Μας λείπεις πολύ. Πάρα πολύ! Σίγουρα, βέβαια, το πνεύμα σου, η ψυχή σου, είναι εδώ, μαζί μας. Περιίπταται στα αγαπημένα σου ποντιακά λημέρια. Ως αγαπητά τα σκηνώματά σου... Λείπει όμως σήμερα η σωματική αρχοντική παράστασίς σου. Ο μεγάλος ενθουσιασμός σου. Το γλυκύλαλο τραγούδι σου.
Αναπαύου εν ειρήνη! Και συνέχιζε να λειτουργής τώρα εις την άνω Ιερουσαλήμ και προσεύχου για μας τους περιλειπομένους. Σίγουρα θα εισακούωνται οι δεήσεις και οι προσευχές σου, γιατί υπήρξες πιστός άχρι θανάτου. Ήσουν σεμνός, έντιμος, σωστός, ακέραιος, γνήσιος, ατόφιος, αυθεντικός. Και έλεγες το ναί, ναί και το ου, ου. Μακάρι να σε μιμούνται πολλοί - όλοι! Αιωνία σου η μνήμη!
Photos: N.Papachristou / Ecumenical Patriarchate
