Ανακοίνωση για την επαναλειτουργία της Ιεράς Μονής της Παναγίας Σουμελά στον ιστορικό Πόντο, εξέδωσε το γρραφείο τύπου της Ευξείνου Λέσχης Ευρωπαίων Πολιτών (Πίψου 9, τηλ. 00302310523512 - 00306976000590, mail. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.).
Στην ανακοίνωση αναφέρεται: «Όταν οι παππούδες μας και οι γονείς μας το 1922 μετά την Γενοκτονία που υπέστησαν και τους 353.000 χιλ. νεκρούς συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς που άφησαν άταφους πίσω τους, εγκατέλειπαν χωρίς την θέληση τους ότι για 3.000 χιλ. χρόνια δημιούργησαν οι προγονοί τους και κάτω από δύσκολες συνθήκες εγκαταστάθηκαν στην μητροπολιτική Ελλάδα, πρώτο τους όραμα μετά την δημιουργία συνθηκών επιβίωσης των οικογενειών τους, ήταν να ανιστορήσουν τις εκκλησίες και τα μοναστήρια των περιοχών που έζησαν.
Έτσι όταν ο αστείρευτος νοσταλγός του Πόντου, γιατρός –ποιητής, Φίλων Κτενίδης, ξεκίνησε το 1950 την προσπάθεια ανιστόρισης της Μονής Σουμελά στο Βέρμιο και την μεταφορά εκεί της ιερής εικόνας της Παναγίας, παρά τα όποια προβλήματα που αρχικά επιχείρησε να του δημιουργήσει μια μικρή μειοψηφία του οργανωμένου ποντιακού χώρου, βρήκε «ευήκοα ώτα» ανάμεσα σε χιλιάδες ποντίους και φιλοποντίους σε όλο τον κόσμο και κατάφερε να κάνει το όνειρό όλου του ποντιακού ελληνισμού πραγματικότητα.
Ενώ ο συνεχιστής του οράματος του, καθηγητής – συγγραφέας, Παναγιώτης Τανιμανίδης, εκτός της κατασκευής και ολοκλήρωσης του νέου ναού της παντάνασσας Παναγίας, έβαλλε δημόσια για πρώτη φορά το 1982, παρουσία του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, το θέμα της υποχρέωσης της Ελληνικής πολιτείας για αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας, αλλά και την ανάγκη αποκατάστασης των ερειπίων της Μονής Σουμελά και την επαναλειτουργία της.
Έτσι τα Δ.Σ. του Σωματείου και του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά», αλλά και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (Π.Ο.Π.Σ.), συνεπικουρούμενα από τα Δ.Σ. των Σωματείων μελών της, άρχισαν έναν αγώνα για την αποκατάσταση της εγκαταλελειμμένης μέχρι τότε Μονής και την επαναλειτουργίας της, που εντάθηκε ιδιαίτερα μετά το Α΄ Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο το 1985.
Για τους λόγους αυτούς κάτ' επανάληψη ενημέρωσαν τους αρμόδιους Υπουργούς Εξωτερικών και Πολιτισμού στην Ελλάδα, ενώ αντιπροσωπεία τους επισκέφτηκε και το οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στην δικαιοδοσία του οποίου άνηκε και ανήκει η Μονή , αλλά και τη Μονή στον Πόντο, για να καταγράψει τις «πληγές» της.
Ειδικότερα το 1996 αντιπροσωπεία 150 εκπροσώπων ποντιακών σωματείων από όλη την Ελλάδα και 200 εκπρόσωποι Ποντιακών Ομοσπονδιών και συλλόγων από Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, την Ευρώπη, την Ρωσία, το Καζακστάν, την Ουκρανία, την Γεωργία, την Λιθουανία, την Αρμενία, την Λευκορωσία και την Κύπρο με πρωτοβουλία της (Π.Ο.Π.Σ). και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ποντιακού Ελληνισμού (ΠΑ.Σ.Π.Ε.), επισκεφτήκαν τη Μονή σε μια περίοδο που είχαν αρχίσει τα έργα αποκατάστασης της με χρηματοδότηση της UNESCO και παρά τις όποιες απαγορεύσεις και απειλές από τους δεκάδες τούρκους στρατιώτες που τους συνόδευαν, πραγματοποίησαν τρισάγιο στη μνήμη των θυμάτων της ποντιακής γενοκτονίας. Ενώ ζήτησαν από τις τοπικές Τουρκικές αρχές σε συναντήσεις που είχαν μαζί τους, να πιέσουν και αυτοί τους αρμόδιους φορείς για την παραχώρηση σχετικής άδειας για την επαναλειτουργία της.
Οι επισκέψεις αυτές από τους παραπάνω φορείς, τον τότε ηγούμενο της Μονής Σουμελά και σημερινό Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλο, αλλά και από δεκάδες άλλους μεμονωμένους ποντιακούς φορείς, αλλά και παράγοντες όπως ο κ. Ιβάν Σαββίδης, συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια και παράλληλα εντάθηκαν οι πιέσεις προς του αρμόδιους πολιτικούς και εκκλησιαστικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό ,αλλά και προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για την παραχώρηση σχετικής άδειας για την επαναλειτουργία της ιερής Μονής.
Στο διάστημα αυτό παράλληλα, είδαν το φώς της δημοσιότητας δημοσιεύματα στον τουρκικό και ελληνικό τύπο που εμφάνιζαν το ενδιαφέρον του Ρωσικού Πατριαρχείου για την επαναλειτουργία της μονής για δήθεν συνεννοήσεις αλλά και συμφωνίες του Νομάρχη της περιοχής Ματσούκας με τους Ρώσους,που προφανώς έβλεπε την δυνατότητα τουριστικής εκμετάλλευσης του θέματος, (αφού την επισκέπτονται 300.000 χιλ. κάθε χρόνο), για την παραχώρηση προς αυτούς της σχετικής άδειας λειτουργίας.
Όπως είναι γνωστό ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου στην συνέχεια ήταν καθοριστικός, στην παραχώρηση της πρώτης ειδικής άδειας το 2010 για την πραγματοποίηση, μετά από 88 χρόνια, λειτουργίας στην ανακαινισμένη μονή.
Άδεια που συνεχίστηκε να παραχωρείται από τις τουρκικές αρχές, προς τον οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο συνεχώς μέχρι το 2015 και έδωσε την ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια σε χιλιάδες ποντίους, φιλοποντίους αλλά και ποντιόφωνους μουσουλμάνους να βρεθούν μαζί σε μια συνάντηση πίστης αλλά και μνήμης.
Από τον Οκτώβριο του 2015 με σχετικές αναρτήσεις μου μετέφερα την πληροφορία που είχα για τις προθέσεις των αρμόδιων Τουρκικών αρχών προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες, να μην παραχωρήσουν φέτος άδεια για λειτουργία της Μονής.
Η ανακοίνωση που έγινε προ ημερών από την Τουρκική πλευρά, με αναφορά και προβολή της δικαιολογίας της ανάγκης αποκατάστασης μέρος των βράχων της μονής που απειλούνται με κατολίσθηση ασφαλώς δεν αποτελεί ισχυρό επιχείρημα, αφού θα μπορούσαν εγκαίρως να προγραμματίσουν και να προχωρήσουν εδώ και επτά μήνες σε έργα αποκατάστασης.
Ενώ ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από μέρους της τοπικής κοινωνίας και των επιχειρηματιών εναντίον των αρμόδιων αρχών, που βλέπουν φέτος να συρρικνώνονται τα εισοδήματα τους, αφού, όπως οι ίδιοι δηλώνουν μόνον το τριήμερο του φετινού δεκαπενταύγουστου περίμεναν περισσότερους από 5.000 χιλ προσκυνητές.
Θα ήταν πολύ εύκολο και εμείς, όπως πιστεύουμε επιπόλαια αλλά και για λόγους προσωπικής προβολής έκαναν από τα Μ.Μ.Ε. συμπατριώτες που το τελευταίο διάστημα αλληλοκατηγορούνται επί ώρες και μέρες για το ποιος θα πρέπει να προεδρεύει στις μεταξύ τους συναντήσεις και η μόνη σχέση που έχουν με την «Παναγία Σουμελά» είναι μια μόνιμη άδικη όσο και διχαστική επιθετικότητα σε βάρος Εκκλησιαστικών και Διοικητικών παραγόντων, που με συνέπεια δεκαετίες υπηρετούν, αναπτύσσουν και προβάλλουν το έργο του Σωματείου και τού Ιδρύματος, να συναρτήσουμε την μη παραχώρηση άδειας με τα όσα τραγελαφικά αλλά και επικίνδυνα εξελίσσονται τις τελευταίες μέρες, όχι μόνον για την πατρίδα μας ,αλλά για όλη την γύρω περιοχή στην Τουρκία.
Όπου στο όνομα του τουρκικού λαού και της υπεράσπισης της Δημοκρατίας με αυταρχικό τρόπο και στυλ νεοθωμανού Σουλτάνου ο πρόεδρος κ. Ταγίπ Ερτογάν, επιχειρεί να φιμώσει κάθε διαφορετική φωνή στο εσωτερικό του, να εγκαθιδρύσει ένα κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος τους και μια απολυταρχική διοίκηση, με βάση ένα νέο ισλαμοκεμαλικό χαρμάνι πολιτικής.
Ενώ την ίδια ώρα απλώνει το χέρι σε ηγέτες και κράτη με τα οποία μέχρι χθες βρισκόταν σε κατάσταση πολέμου, προχωρώντας σε σειρά συνεργασιών και συμφωνιών.
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, είμαστε σε επικοινωνία με τους αρμοδίους, έχουμε τα ερωτηματικά μας, κάνουμε τις αναλύσεις μας, αλλά παράλληλα εκφράζουμε την αγωνία μας όχι μόνον για την μη παραχώρηση εφέτος της σχετικής άδειας για την λειτουργία της Μονής, αλλά και για πόσο χρονικό διάστημα θα ισχύει η σχετική απαγόρευση.
Υπενθυμίζουμε όμως τη μη συμμόρφωση μέχρι σήμερα των αρμόδιων Τουρκικών αρχών στην απόφαση του 2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που με πρωτοβουλία μας αποσπάσαμε για την επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας ως μουσείου και την τοποθέτηση των 100 και πλέον κειμηλίων της Μονής Σουμελά που φυλάσσονται εδώ και 100 χρόνια σε αποθήκες της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης, στους χώρους της ανακαινισμένης Μονής Σουμελά.
Το μνημείο της «Παναγία Σουμελά», έστω και αλειτούργητο εφέτος, με τις ουλές του να φαίνονται μέχρι σήμερα συνεχίζει να ζει, συνεχίζει να μας μιλά με τη δική του γλώσσα. Ότι και να επιχειρούν οι διώκτες του ήταν και θα παραμείνει στο διηνεκές σύμβολο της παρουσίας και της ορθόδοξής πίστης για αιώνες του Ελληνισμού σε αυτές της περιοχές της σημερινής Τουρκίας.
H ιερή όσο και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και η Μονή της «Παναγίας Σουμελά» κάθε Δεκαπενταύγουστο για αιώνες ήταν ο χώρος που καλούσε σε χριστιανικό όσο και εθνικό αντάμωμα, συμφιλίωνε και ενοποιούσε την ποντιακή κοινωνία.
Σε μια εποχή που η πατρίδα και οι πολίτες δοκιμάζονται, στον οργανωμένο ποντιακό χώρο οι παθογένειες του παρελθόντος, ο διχασμός, η πολυδιάσπαση και οι προσωπικές αντιπαλότητες συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους ποντίους, μια και δεν μπορούμε να λειτουργηθούμε φέτος στην ιστορική Μονή στον Πόντο, η Σουμελιώτισα Παναγία, απευθύνει σε όλους τους πατριώτες το ίδιο κάλεσμα στα υψώματα του Βερμίου, για το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου.
Να ξανααγκαλιαστούμε, για να ψάλλουμε όλοι μαζί τη δόξα της και στην συνέχεια πιασμένοι σφιχτά χέρι με χέρι, όλοι μαζί μέσα στον ίδιο κύκλο χωρίς πρώτο και δεύτερο, σε ρυθμούς ιαμβικούς και τους ήχους της ποντιακής λύρας ενωμένοι να στείλουμε το αποφασιστικό μήνυμα μας προς όλες τις κατευθύνσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό, δηλώνοντας την πρόθεσή μας για την συνέχιση του αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωσή».
