Τους στρατηγικούς του στόχους, που εκτός από τα μαθήματα ποντιακής διαλέκτου είναι η δημιουργία μεταπτυχιακού προγράμματος και ανάλογης έδρας για τον ποντιακό και προσφυγικό ελληνισμό, ανέπτυξε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθηγητής Αχιλλέας Ζαπράνη, κατά την ανακήρυξή του ως επίτιμου μέλους του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, που έγινε στο Αμφιθέατρο Τελετών, την Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017, στο πλαίσιο της θεατρικής παράστασης με το έργο του Αριστοφάνη «Πλούτος» στην ποντιακή διάλεκτο.
Στον χαιρετισμό του ο Πρύτανης του ΠΑΜΑΚ Αχιλλέας Ζαπράνης, ανέφερε:
Όταν πέρυσι τον Ιούνιο το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας υπέγραφε το σύμφωνο συνεργασίας με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Εκπαιδευτικών, ήμασταν σίγουροι ότι θέταμε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας βάσης πάνω στην οποία θα μπορούσαμε να κτίσουμε ένα στέρεο οικοδόμημα, που θα φιλοξενούσε πλήθος δράσεων για τη διάσωση και τη διάδοση της Ποντιακής Διαλέκτου, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των Ποντίων.
Δεν μπορούσαμε όμως να φανταστούμε τη θέρμη και τον ενθουσιασμό με τα οποία μας αγκαλιάσατε όλοι εσείς, από την περιοχή της προσφυγομάνας - όπως την είχαν πει- Θεσσαλονίκης, αλλά και Πόντιοι από όλη την Ελλάδα και στη συνέχεια από όλη την Ευρώπη.
Ήταν αληθινά συγκινητικό φαινόμενο το πώς και πόσοι προσέρχονταν να συμμετάσχουν στα μαθήματα ποντιακής που άρχισαν να διοργανώνονται από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ένας άλλος, ένας δημιουργικός και πατριωτικός συνωστισμός στους χώρους του Πανεπιστημίου μας, αλλά και εκτός αυτού, καθώς οι εγκαταστάσεις μας δεν επαρκούσαν.
Τα μαθήματα, όμως, αυτά είναι μόνον η αρχή. Επιδίωξή μας ήταν από την αρχή να θέσουμε ένα πλαίσιο ουσιαστικής ανάδειξης τόσο της ιστορικής αξίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ο οποίος λειτούργησε ως θεματοφύλακας υψηλών πολιτισμικών αρχών και διάσωσης της ελληνικής γλώσσας, όσο και ανεξίτηλης εγγραφής τους στην προοπτική του μέλλοντος.
Η σημερινή θεατρική παράσταση, για την οποία θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ όλους τους συντελεστές της, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της συνεργασίας και πάλι όμως πιστεύω ότι αποτελεί μόνον ένα αρχικό στάδιο. Το ίδιο και τα επόμενα βήματα που σχεδιάζουμε και που αφορούν τομείς όπως οι δράσεις για την ποντιακή διατροφή και κουζίνα.
Στρατηγικός μας στόχος, είναι η δημιουργία μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών και εν συνεχεία μιας ανάλογης Έδρας στο Πανεπιστήμιο, που θα μπει στην υπηρεσία της ιστορικής αλήθειας -μιας αλήθειας που μάταια προσπαθούν να θολώσουν και να κρύψουν οι δόλοι, οι αλαζονείες και οι απειλές από τη μια μεριά και ίσως κάποιες συγκυριακές σκοπιμότητες από την άλλη.
Την αλήθεια της Γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού και των λοιπών χριστιανικών εθνοτήτων της Ανατολής. Οι θεότητες που υπαγορεύουν και επιβάλλουν σε όλους μας την τεκμηρίωση, ανάδειξη και παγκόσμια παραδοχή αυτής της Αλήθειας δεν είναι η Μνησικακία και η Νέμεση.
Τις θεότητες αυτές τις βλέπουν, τις φοβούνται και τις απαρνούνται μόνο όσοι αισθάνονται βαθιά στη συνείδησή τους ένοχοι και γι’ αυτό προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την Αλήθεια.
Για εσάς και για εμάς στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, η συστηματική μελέτη και ανάδειξη των ιστορικών δεδομένων, της φρικτής και επίμονα αμφισβητούμενης από τους ενόχους Γενοκτονίας, όχι μόνον θα κρατήσει ζωντανή τη μνήμη των αθώων και αδικαίωτων θυμάτων, κάτι που είναι ένα καθήκον ιερό, έναντι Θεού και ανθρώπων.
Περισσότερο κι από αυτό, φιλοδοξούμε να συμβάλει στην αποτροπή ανάλογων κακουργημάτων στο μέλλον.
Θεότητες λοιπόν που υπαγορεύουν και επιβάλλουν την αποδοχή της Αλήθειας είναι οι θεότητες της τιμητικής Μνήμης και του εξανθρωπισμού εκείνων που σε κάποια φάση της ιστορίας τους συμπεριφέρθηκαν απάνθρωπα.
Κυρίες και κύριοι,
Στο σημείο αυτό οφείλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ ιδιαίτερα τον Πρόεδρο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, Αντώνη Παυλίδη και τα άλλα μέλη του Συνδέσμου, καθώς με τις αξιέπαινες προσπάθειές τους συμβάλλουν ουσιαστικά στους στόχους αυτούς και συντελούν στη χάραξη των κατευθυντήριων αξόνων πάνω στους οποίους κινούμαστε.
Η απόφασή του Συνδέσμου να με ανακηρύξει Επίτιμο Μέλος του, μου προξενεί μεγάλη συγκίνηση, χαρά και ικανοποίηση. Η τιμή είναι μεγάλη και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν ακόμη μεγαλύτερες.
Όμως δεν είναι υποχρεώσεις τις οποίες με δυσφορία σκοπεύω να εκπληρώσω, αλλά τις αισθάνομαι περισσότερο ως προσωπικό καθήκον απέναντι στο μεγαλείο της Ποντιακής ψυχής, της Ελληνικής ψυχής.
Σας ευχαριστώ
