Του Γιάννη Αποστολίδη,
προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 30.09.2015
Δημοσίευσα στο διαδίκτυο άρθρο μου με τον τίτλο ΜΕΣΟΤΟΙΧΟΝ ΕΧΘΡΑΣ, αναφερόμενο στην άφρονα συμπεριφορά της οικογενειοκρατίας στην Παναγία Σουμελά, που αντί, όπως εξυμνείται σε ένα Θεοτόκιο, να είναι ειρηνοποιός («Αύτη το μεσότοιχον της έχθρας καθελούσα, ειρήνην αντιεισήξε»), οι άφρονες την κατέστησαν την ίδια «μεσότοιχον έχθρας», αιτία διχασμού στον οργανωμένο ποντιακό χώρο.
Εκεί, στο άρθρο, αναφέρομαι και στην αποχώρηση της νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Π.Ο.Ε., από την Οργανωτική Επιτροπή της Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας, την οποία επιδοκίμασε ομόφωνα το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης.
Έλεγα λοιπόν στο άρθρο ότι ορθά η νεολαία αποχώρησε, μετά την άρνηση του σεβασμιότατου Mητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου, ομιλητού στη Συνδιάσκεψη, να ζητήσει, έστω και χαμηλόφωνα, έστω και ψιθυριστά, έστω μασημένο. ένα συγγνώμη για τις βρισιές του κατά της ΠΟΕ. Και έλεγα ότι δεν μεταφέρω εδώ, σ’ εκείνο το άρθρο μου, τις βρισιές του, σεβόμενος το σχήμα του.
Υπήρξαν όμως ενστάσεις από πολλούς, οι οποίοι είπαν ότι έπρεπε να παρατεθούν αυτές οι βρισιές, για να εκτιμηθεί από όλους αν πράγματι ήταν τόσο βαριές ώστε να δικαιολογούν την επιμονή της νεολαίας της ΠΟΕ να ζητήσει ο κ. Παύλος συγγνώμη, και στη συνέχεια, μετά την άρνησή του, στην αποχώρηση από την Οργανωτική της Συνδιάσκεψης.
Το ξανασκέφτηκα λοιπόν και λέω ότι μάλλον έχουν δίκιο οι ενιστάμενοι. Πράγματι, στα δημόσια φόρα πρέπει όλα να βγαίνουν στη φόρα και ας εκτιμήσει ο κόσμος τα πρόσωπα και τα πράγματα. Πολύ περισσότερο που ο κ. Παύλος έβρισε δημοσία, από τον άμβωνα της Παναγίας Σουμελά, και μάλιστα σε μια θεία λειτουργία που μετέδιδε η εκκλησιαστική τηλεόραση.
Γι’ αυτό δημοσιεύω αυτούσια την ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ που έστειλε τότε η Π.Ο.Ε. στον σεβασμιότατο κ. Παύλο. Συντάκτης αυτής της εξωδίκου είναι ο τότε Γενικός Γραμματέας κ. Κώστας Γαβρίδης, γνωστός για την μετριοπάθεια και την σύνεσή του. Ο κ Παύλος απαξίωσε ν’ απαντήσει στη εξώδικο.
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Του σωματείου με την επωνυμία «Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος» (Π.Ο.Ε.), που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη επί της Λεωφόρου Νίκης αρ. 1 και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Πρόεδρο του Δ. Σ. Γεώργιο Παρχαρίδη
ΠΡΟΣ
Τον σεβασμιώτατο Επίσκοπο Δράμας Κύριο Παύλο, κάτοικο Δράμας
Θεσσαλονίκη 20.10.2009
Σεβασμιώτατε, από το έτος 2004 η Ομοσπονδία μας, ανταποκρινόμενη σε επίμονη απαίτηση της πλειονότητας των Ποντιακών σωματείων και της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ανέλαβε και προώθησε θεσμικές πρωτοβουλίες για την αλλαγή του διοικητικού και νομικού καθεστώτος που διέπει το θρησκευτικό και εθνικοπατριωτικό σύμβολο του οικουμενικού ποντιακού ελληνισμού Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά.
Αποτέλεσμα αυτών των πρωτοβουλιών μας υπήρξαν οι σχετικές γνωμοδοτήσεις των νομικών συμβούλων της Εκκλησίας της Ελλάδος, του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, της μικτής διακομματικής Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και πρόσφατα της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Γνωρίζετε από άμεση αντίληψη, ότι από τον κατά το έτος 1963 θάνατο του οραματιστή και ιδρυτή Φίλωνα Κτενίδη επιβλήθηκε και παγιώθηκε στο Ιερό Ίδρυμα ένα κλειστό οικογενειοκρατικό προσωποπαγές καθεστώς διοίκησης, με συνέπεια ο Πρόεδρός του επί σαράντα έξι συναπτά έτη να προέρχεται από μία οικογένεια, συνεπικουρούμενη από ένα στενό κύκλο εναλλασσόμενων στη Διοίκηση προσώπων, μελών κατά το πλείστον του φερώνυμου σωματείου «Παναγία Σουμελά».
Γνωρίζετε επίσης, ότι η επί μακρά σειρά ετών συνεχής άσκηση της διοίκησης του Ιδρύματος από τον ίδιο στενό κύκλο προσώπων, εξέθρεψε ιδιοκτησιακές και αυταρχικές αντιλήψεις, εκδηλούμενες συχνά με δημόσιες προκλητικές και επιθετικές ανακοινώσεις κατά των διαφωνούντων δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας του ποντιακού ελληνισμού. Στις ανακοινώσεις τους αυτές αυτοαποκαλούνται «Δημιουργοί και Ιδιοκτήτες των πάντων υπό την φυσική και πνευματική έννοια», «Ιδρυτές», «Βηματοδότες», «Ψυχή του Ιερού Ιδρύματος» και «Εγγυητές», «Φρουροί» και «Κάτοχοι» της Ιερής Εικόνας της Παναγίας Σουμελά. Τους αποτολμώντες να εκφέρουν κρίση και να διαφωνούν με τις ενέργειές τους χαρακτηρίζουν «Εχθρούς» του Ιερού Ιδρύματος, που αποβλέπουν «σε παγκάρια και ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών».
Η επικρατούσα επί δεκαετίες διοικητική κατάσταση και η συμπεριφορά αυτή των διοικούντων προκαλεί βάναυσα το θρησκευτικό συναίσθημα αλλά και το πατριωτικό φρόνημα και τη δημοκρατική ευαισθησία του ποντιακού ελληνισμού, στην ηθική και υλική συμπαράσταση του οποίου οφείλεται κυρίως η δημιουργία του Ιερού Ιδρύματος. Είναι γνωστό ότι η καθολική, λαϊκή συμμετοχή των Ποντίων στα θέματα της Εκκλησίας και της κοινοτικής παιδείας αποτελεί στέρεο θεμέλιο και κύριο συστατικό της παράδοσής μας.
Απαντώντας σε αβάσιμους και συκοφαντικούς σε βάρος μας ισχυρισμούς δηλώσαμε και διακηρύξαμε πολλές φορές δημόσια, ότι αναγνωρίζουμε το έργο και τιμούμε τη μνήμη των ιδρυτών. Ότι οι θεσμικές πρωτοβουλίες μας για αλλαγή του ισχύοντος ιδρυτικού βασιλικού διατάγματος δεν στρέφονται κατά του Ιερού Ιδρύματος και βεβαίως δεν υποκρύπτουν προσωπικές φιλοδοξίες. Αποβλέπουν μόνο στον εκδημοκρατισμό της Διοίκησης, την αποκατάσταση της νομιμότητας στο Ιερό Ίδρυμα, την ενίσχυση και ενδυνάμωση της ενότητας του Ποντιακού Ελληνισμού και την ισχυροποίηση των παραδοσιακών, πνευματικών και λατρευτικών δεσμών των Ποντίων με την Παναγία Σουμελά.
Στις 15 Αυγούστου τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου μας και εκπρόσωποι των σωματείων - μελών μας, τηρώντας τους σχετικούς νόμους αλλά και τους κανόνες δεοντολογίας και λαμβάνοντας όλα τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να μην διαταραχθεί έστω και κατ’ ελάχιστο η ιερότητα της ημέρας και του χώρου, πραγματοποιήσαμε οργανωμένη παρουσία μας στο χώρο του Ιερού Ιδρύματος με τα λάβαρα των σωματείων - μελών μας, με ενημερωτικό φυλλάδιο για το κοινό και με ενδεικτικό του λόγου της παρουσίας μας πανό, για να εκφράσουμε ειρηνικά την αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ποντιακού Ελληνισμού με το υφιστάμενο νομικό και διοικητικό καθεστώς του Ιδρύματος.
Μας απαγορεύτηκε η είσοδος στο χώρο του Ιερού Ιδρύματος από άντρες ιδιωτικής εταιρείας (security), τις υπηρεσίες της οποίας μίσθωσε η Διοίκηση του Ιδρύματος. Το επιχείρημα που μας προεβλήθη από τους παραταχθέντες άντρες της εταιρείας security στην είσοδο του αύλειου χώρου του Ιερού Ιδρύματος είναι ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο, η αστυνόμευση του οποίου ανετέθη σ’ αυτούς και είχαν σχετική εντολή από τη Διοίκηση να μην επιτρέψουν την είσοδό μας. Αποφύγαμε βεβαίως για ευνόητους λόγους τη δημιουργία έντασης και αποχωρήσαμε ειρηνικά, όπως ειρηνικά είχαμε προσέλθει.
Για την ενέργειά μας αυτή δεχτήκαμε από Εσάς απρόκλητη και απροσδόκητης σφοδρότητας επίθεση με απίστευτους σε βάρος μας χαρακτηρισμούς. Την φραστική αυτή επίθεση εναντίον μας εξαπολύσατε στις 16 Αυγούστου από άμβωνος του Ιερού Ναού της Παναγίας Σουμελά, παρουσία πλήθους πιστών κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, που μεταδιδόταν απευθείας στο ευρύ κοινό από τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε.
Μας χαρακτηρίσατε σεβασμιώτατε ως «ποδοσφαιρική ομάδα που θεωρούσε ότι βρίσκεται σε γήπεδο με πρόθεση να βεβηλώσει τον ιερό χώρο». Μας εξομοιώσατε με «Ιουδαίους που την ώρα της κηδείας της Παναγίας εκρήμνισαν το σκήνωμά της». Μας αποκαλέσατε «βέβηλους και εφιάλτες», χαρακτηρισμούς τους οποίους εκφράσατε τη βεβαιότητα ότι θα μας αποδώσει και η ιστορία. Μας ταυτίσατε με «Αμιρούτζηδες» και ειδικότερα με τον Γεώργιο Αμιρούτζη, στον οποίο η ιστορία αποδίδει την προδοτική, έναντι δηλαδή εξασφάλισης προσωπικών ανταλλαγμάτων, παράδοση της Τραπεζούντας στον Μωάμεθ Β`.
Αναφέρατε αβασίμως ότι είμαστε «ασεβείς», οι περισσότεροι από εμάς «δεν γνωρίζουμε να κάνουμε τον σταυρό μας και μαζευτήκαμε εκεί προερχόμενοι από κέντρα διασκεδάσεως, ας είναι και ποντιακά, όπου γλεντοκοπούσαμε».
Είπατε ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε «αιρετικοί», «άθεοι», «χιλιαστές», «σχισματικοί», «μασόνοι», που «δεν φοβούνται τον Θεό». Δηλώσατε ότι το Ιερό Ίδρυμα «δεν είναι για τα δόντια κανενός». Μας καταλογίσατε αβασίμως τη διαχείριση τεσσάρων προσκυνημάτων «που τα έχουμε καταδικάσει σε αφάνεια». Κρίνατε απαραίτητο να επέμβετε και στον αριθμό και την υπόσταση των σωματείων - μελών μας, που ανέρχονται σε 368, περιορίζοντας τον αριθμό τους σε 70 και αμφισβητώντας ότι είναι ενεργά. Μας αποδίδετε «δράση αλχημιστών» και ότι «δρούμε στο πεζοδρόμιο».
Σεβασμιώτατε, αξιωθήκατε του ανωτάτου βαθμού ιεροσύνης και περιεβλήθητε το ιερό σχήμα του επισκόπου της Εκκλησίας του Χριστού «ελέω Θεού» αλλά και με την ενθουσιώδη, «έξωθι καλή μαρτυρία» και έμπρακτη στήριξη των απανταχού Ποντίων και γνωρίζοντες το ειλικρινές ενδιαφέρον Σας για τον Πόντο, είχαμε την εύλογη προσδοκία, ότι οι παρεμβάσεις Σας εν μέσω των αντιθέσεων, που ως μη έδει, ενδημούν στον ποντιακό χώρο, θα ήταν συμφιλιωτικές και ο λόγος Σας λόγος καταλλαγής και αγάπης.
Αντ’ αυτού έκπληκτοι ακούσαμε να εκτοξεύετε εναντίον μας εντελώς αβάσιμους και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, πρόσφορους να στηρίξουν αρνητική κρίση τρίτων για εμάς, να αμφισβητείτε την κοινωνική και ηθική αξία όλων ημών και να εκδηλώνετε ηθελημένη καταφρόνηση προσβλητική της τιμής και υπόληψής μας.
Σεβασμιώτατε, ευλαβούμενοι του ιερατικού σχήματος που φέρετε, αναγκαζόμαστε με οδύνη να Σας απευθύνουμε την παρούσα εξ ονόματος των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των εκπροσώπων των σωματείων - μελών μας, που συμμετείχαν στη συνάθροιση της 15ης Αυγούστου, διαμαρτυρόμενοι για τους αβασίμους και συκοφαντικούς ισχυρισμούς σε βάρος όλων ημών, με την προσδοκία και τις ειλικρινείς ευχές μας ότι θα θελήσετε να επανορθώσετε.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Δράμας Κύριο Παύλο προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες.
Για την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Γεώργιος Παρχαρίδης Κωνσταντίνος Γαβρίδης
